Het is onvermijdelijk dat er in de toekomst een aparte landelijke regeling komt voor mensen met een beperking die nu onder de Wet langdurige zorg komen te vallen. Dat zegt Tweede Kamerlid Otwin van Dijk (PvdA) in een interview dat binnenkort verschijnt in het oktobernummer van Markant. Volgende week debatteert de Tweede Kamer over de Wet langdurige zorg, waarvoor ook de VGN inbreng leverde.
‘Gehandicaptenzorg is echt iets anders dan ouderenzorg’, zegt Van Dijk in Markant. ‘Ik ben nog niet zover dat ik zeg: ouderenzorg moet naar de Zorgverzekeringswet, maar voor die beide sectoren moet een apart ontwikkeltraject komen. In de gehandicaptenzorg gaat het om een beperkter aantal mensen en uitvoeringsverschillen per regio kan niemand me goed uitleggen. Dus het lijkt me onvermijdelijk dat de ontwikkeling leidt naar een aparte landelijke regeling voor deze groep, die ook landelijk wordt uitgevoerd.’
Wlz geen ‘sluitstuk’
Van Dijk vindt het niet juist dat de Wlz het ‘sluitstuk’ van de hervorming van de langdurige zorg wordt genoemd. ‘Deze wet gaat over mensen voor wie de langdurige zorg ooit is bedoeld’, zegt hij, ‘mensen met een intensieve zorgbehoefte. Als het gaat over hun emancipatie, dan zijn er nog wel wat slagen te maken. Vergroot deze wet de zeggenschap en de kleinschaligheid? En worden de overheadkosten teruggedrongen?’
Persoonsvolgende bekostiging
Het is de bedoeling dat de Wlz vanaf 2015 gefaseerd wordt ingevoerd. Volgens Van Dijk biedt dit mogelijkheden om de wet te verbeteren: ‘Laten we de tijd gebruiken om onderwerpen als persoonvolgende bekostiging verder uit te werken. Ik ben voor invoering daarvan, maar wel op een manier dat je zorgaanbieders uitdaagt. Eigenlijk wil ik het revaliderend karakter terug in de zorg. Mensen die straks onder de Wlz vallen zullen levenslang afhankelijk zijn van zorg, maar toch wil je een prikkel tot ontwikkeling en empowerment. Ik zoek naar zo’n prikkel.’
Eerste wapenfeitje
In het artikel in Markant vertelt Van Dijk, die op zijn achttiende in een rolstoel belandde, ook over zijn eigen ervaringen. Toen hij buiten zijn eigen woonplaats wilde studeren werd hem aanvankelijk een taxivergoeding geweigerd, omdat hij waarschijnlijk ‘toch’ werkloos zou worden. Van Dijk: ‘Ik heb toen brieven geschreven aan alle Tweede Kamerfracties en Mieke Sterk van de PvdA stelde er Kamervragen over. Robin Linschoten, die staatssecretaris van Sociale Zaken was, antwoordde dat scholing altijd een “arbeidsbevorderend aspect” heeft – ik vind dat nog altijd een prachtige zin. Door dit eerste wapenfeitje realiseerde ik me dat politiek er toe doet.’
De inbreng van de VGN voor de behandeling van de Wet langdurige zorg is hier te lezen
