Achtergrondartikelen

Drie technologische innovaties die samen met mensen met beperkingen zijn ontwikkeld, waren dit jaar genomineerd voor de Gehandicaptenzorgprijs. ‘Wat zo mooi is, is dat ze uit de zorg zelf zijn voortgekomen’, zegt juryvoorzitter Martin Boekholdt

De persoonlijke stijl van begeleiders van mensen met moeilijk verstaanbaar gedrag heeft veel invloed op hun interactie. Daarom leert de training Begeleiders in Beeld hen veel over zichzelf. Dat kan confronterend zijn, maar vooral verhelderend. ‘Ik ben expressief, dat is niet altijd een pré.’

Hij heeft veel bewondering voor de gehandicaptenzorg, maar wil toch werken aan verbeteringen. De toegankelijkheid voor mensen complexe zorgvragen moet beter, er moet meer aandacht komen voor ouders van kinderen met beperkingen, en begeleiders moeten minder met papier bezig zijn. ‘Ik wil het verschil maken in het leven van mensen.’

De versterking van de positie van mensen met een beperking, was het eerste thema van de kwaliteitsagenda, die in 2016 werd gelanceerd. En in de publiekscampagne Ik Doe Mee stonden hun wensen centraal. Heeft het gewerkt? In drie portretten van deelnemers en een interview met bestuurders maken we de balans op. ‘Er gebeuren mooie dingen, maar vaak blijft het moeilijk een beetje vrijheid te organiseren.’

Hoe komt het, dat het aantal mensen met een licht verstandelijke beperking in de zorg zo explosief toeneemt? Als bestuurder begreep Peter Nouwens niet dat zo weinig mensen hier zorgen over maken. ‘Ik dacht: dan ga ik het zelf maar onderzoeken.’

Kleine epileptische aanvallen waren tot nu toe moeilijk te ontdekken in de hersenen. Onderzoeker Lei Wang, werkzaam bij Centrum voor Epilepsie woonzorg van Kempenhaeghe, is het nu wel gelukt deze aanvallen te herkennen op hersenfilmpjes die met een EEG gemaakt worden. Hij promoveerde hierop in juni aan de Technische Universiteit Eindhoven.

Het begon deze zomer. In mijn vakantie las ik de nieuwe biografie over kunstenaar en onderzoeker Leonardo da Vinci (1452 – 1519). Als hij iets zag - een dier, een mens, een stad - wilde hij begrijpen hoe het werkt. Ik raakte gefascineerd door zijn nieuwsgierigheid. Waarom kan een vogel vliegen? Zouden mensen ook kunnen vliegen? Wat een krachtige drijfveer! En die past volgens mij ook goed bij de gehandicaptenzorg.

Op 18 november is het precies tien jaar geleden dat de gehandicaptensector de intentieverklaring Zorg voor Vrijheid ondertekende. Daarom organiseren de VGN en KansPlus rond die datum een Week van de Vrijheid. Het doel van de intentieverklaring was om het gebruik van onrustbanden terug te dringen tot uitzonderlijke situaties. Destijds werden ze toegepast bij zeven procent van de cliënten, nu bij een kwart procent. Daarnaast moesten ook andere vormen van vrijheidsbeperking fors worden verminderd.