Nieuws

Soms zie je als begeleider dat cliënten meer kunnen dan dat ze doen. Of dat ze niet helemaal op hun plek zitten bij hun werk of dagbesteding. Dan is het belangrijk om samen te onderzoeken wat er anders kan. Koninklijke Visio, expertisecentrum voor slechtziende en blinde mensen, greep het project Ontwikkelingsgericht ondersteunen aan om twee cliënten naar een passende werkplek te begeleiden. 

De start van het leernetwerk Ondersteuningsplannen kwam voor Prinsenstichting precies op het juiste moment. De organisatie was bezig om een nieuw systeem voor het ontwikkelen en bijhouden van ondersteuningsplannen uit te rollen en wilde toetsen of ze op de goede weg was. “We willen dat cliënten meer zeggenschap krijgen over hun plan. Want dat moet echt van hen worden.”

Het ondersteuningsplan is één van de belangrijkste instrumenten in de gehandicaptenzorg. In dit plan ligt vast wat belangrijk is voor de cliënt en zijn ontwikkeling, en hoe hij ondersteund wordt bij het bereiken van zijn doelen. Maar wat hoort er wel en niet in het plan, en hoe kun je de cliënt beter betrekken bij het schrijven ervan? Abrona, organisatie voor mensen met een verstandelijke beperking, werkte samen met cliënten aan het verbeteren van haar ondersteuningsplannen. 

Omdat op een woongroep van gehandicaptenzorgorganisatie Dichterbij relatief veel medicatiefouten werden gemaakt, besloot dienstverlenend coördinator Judith Peelen dit onderwerp aan te pakken. Tijdens het deelproject Medicatieveiligheid van het Verbeterprogramma Gehandicaptenzorg bedacht ze een aantal praktische maatregelen, waarmee het aantal fouten met 75% daalde. 

Het risico op medicatiefouten moet zoveel mogelijk worden beperkt. Daarom heeft de Inspectie voor de Gezondheidszorg heldere regels opgesteld. Maar in een woongroep zijn die regels makkelijker na te leven dan bij cliënten die daarbuiten wonen. Want wie is verantwoordelijk en hoe controleer je of de juiste medicatie op de juiste manier wordt ingenomen? Stichting Maeykehiem greep het Verbeterprogramma aan om beleid te ontwikkelen voor extramurale cliënten. En met succes.

Het gebruik van middelen komt ook bij cliënten van gehandicaptenzorgorganisatie Talant steeds vaker voor. Een beleid voor alcohol- en drugsgebruik was er nog niet en medewerkers wisten niet precies hoe ze met de problematiek om moesten gaan. Talant meldde zich daarom aan voor het leernetwerk LVB en verslaving van het Verbeterprogramma Gehandicaptenzorg en stelde een strak verbeterplan op. Inmiddels is het onderwerp ‘middelengebruik’ één van de speerpunten van het bedrijfsplan van Talant. 

Het komt steeds vaker voor dat mensen met een lichte verstandelijke beperking verslaafd raken aan drugs of alcohol. Ze zijn vaak makkelijk beïnvloedbaar en kunnen de gevolgen van hun middelengebruik niet goed overzien. Voor medewerkers van woongroepen is het belangrijk om het gebruik te signaleren en daarover met de cliënt te praten. Stichting Leekerweide ontwikkelde beleid voor middelengebruik en zette een trainingsprogramma op voor medewerkers, waarmee hun kennis over drugs flink is gestegen. 

Als cliënten hulpvragen hebben of moeilijk gedrag laten zien, is het belangrijk dat daar een goede oplossing voor komt. De methode handelingsgerichte diagnostiek helpt om die oplossing te vinden. Gedragsdeskundigen, begeleiders, belangenbehartigers/verwanten en cliënten bekijken aan de hand van vaste uitgangspunten samen wat de cliënt nodig heeft. Stichting Philadelphia Zorg uit Amsterdam voerde de methode in op één van haar locaties. “We bedenken nu samen oplossingen waar we alleen niet op waren gekomen.”