Behandeling aan Wlz-cliënten krijgt in de gehandicaptenzorg veel aandacht vanwege verschillende landelijke ontwikkelingen zoals het pakketadvies van het Zorginstituut, het ontstaan van kwaliteits- en zorgstandaarden en de herziening van de tarieven door de NZa. Daarom heeft de VGN door onderzoekers van Vilans laten inventariseren wat er bij VGN-leden aan behandeling voor Wlz-cliënten beschreven is en om de gevarieerde praktijk in beeld te brengen.
Behandeling
De langdurige gehandicaptenzorg verstaat onder behandeling: de interventies, activiteiten en het (pedagogisch) leefklimaat zoals door behandelaren beschreven in het behandelplan, ook wanneer deze uitgevoerd kunnen worden door uitvoerend medewerkers. Oftewel: het gaat zowel om één-op één behandeling door (para-) medici en gedragskundigen als om intermediërende behandeling door begeleiders.
Voornaamste uitkomsten
De meerderheid van de respondenten beschrijft behandeling en doet dit in beleidsstukken, productboeken en zorgprogramma’s/zorgpaden. De reden voor beschrijving is veelal primair vanuit interne behoefte namelijk professionaliseren en uniformeren van het ondersteuningsaanbod. De beschrijvingen worden gedifferentieerd naar cliëntgroepen, product en discipline en richten zich vooral op de rollen van de betrokken professionals en zorginhoudelijke thema’s. De onderbouwing ervan is deels afkomstig vanuit theorie, maar vooral vanuit de praktijk. Voor meer informatie, zie de samenvatting.
Aanbevelingen
De onderzoekers bevelen de ontwikkeling aan van een eenduidig begrippenkader, een handreiking voor zorginstellingen die aan de slag willen met het opstellen van beschrijvingen en kennisdossiers over specifieke cliëntgroepen.
