Adviespunt Klokkenluiders van start

Op 1 oktober 2012 is het Adviespunt Klokkenluiders van start gegaan. Het adviespunt is een onafhankelijke instantie die (potentiële) klokkenluiders binnen de overheid en het bedrijfsleven adviseert en ondersteunt. Minister Spies van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties heeft mede namens minister Kamp van Sociale Zaken en Werkgelegenheid het adviespunt geopend.

Het Adviespunt Klokkenluiders is voor mensen op de werkvloer die vermoedens hebben van misstanden op het werk, waarbij het maatschappelijk belang in het geding is. Dit kunnen werknemers zijn, maar ook zzp’ers, uitzendkrachten, ex-werknemers, klanten of leveranciers. Het adviespunt richt zich daarmee op alle werkenden in Nederland. Het doet zelf geen onderzoek naar misstanden, maar klokkenluiders kunnen in alle vertrouwelijkheid bij het adviespunt aankloppen.

Het Adviespunt Klokkenluiders geeft ook voorlichting over klokkenluiden en signaleert ontwikkelingen die voor het klokkenluidersbeleid van overheid en bedrijfsleven van belang zijn.

Op de website www.adviespuntklokkenluiders.nl kunnen (potentiële) klokkenluiders en andere belangstellenden uitgebreide informatie over klokkenluiden vinden, zoals adviezen, voorbeelden, veelgestelde vragen en een bibliotheek met relevante documenten, zoals klokkenluidersregelingen.

Commissie met drie leden
Het Adviespunt Klokkenluiders bestaat uit een commissie met drie leden onder voorzitterschap van Martin van Pernis en een bureau met deskundigen die de klokkenluiders kunnen adviseren. De leden van de commissie zijn Edith Snoey en Onno van Veldhuizen.

Doorstart Onderzoeksraad Integriteit Overheid
Minister Spies maakte ook de doorstart bekend van de Onderzoeksraad Integriteit Overheid (voorheen: Commissie Integriteit Overheid). De onderzoeksraad verricht op verzoek van de klokkenluider onderzoek naar een vermoeden van een misstand bij de overheid en politie en staat onder leiding van Harm Brouwer. De leden van de raad zijn: Sylvie Bleker - van Eyk, Gjalt de Graaf en Erik Jan Meijboom.

Bron: Rijksoverheid

Deze pagina is een onderdeel van