Nieuws

Op donderdag 30 april ging de Tweede Kamer in debat met staatssecretaris Van Rijn over de decentralisatie Wmo en de Wlz. Kamerleden hebben zich hard gemaakt voor veel van de zorgen die de VGN met hen had gedeeld: de grote toename aan administratieve lasten waardoor middelen niet bij de zorg terechtkomen, gebrek aan maatwerk in de Wmo en de Wlz en problemen in de toegang voor nieuwe cliënten. Deze zorgen hebben we ook in een brief (zie de bijlage) met hen gedeeld. De inzet van Kamerleden heeft helaas niet altijd geleid tot toezeggingen van de staatssecretaris waarop we hadden gehoopt. De belangrijkste toezeggingen en uitkomsten van het debat vindt u in dit artikel. 

De veranderingen in het zorgstelsel leiden tot forse wijzigingen in de inrichting van de administratieve processen en de ICT, zowel bij de aanbieders van zorg als bij de gemeenten waarin zij actief zijn. De nieuwe werkwijzen leiden tot een scala aan acute en minder acute knelpunten, die op dit moment binnen komen bij aparte organisaties. Om de afhandeling van vragen en het oplossen van knelpunten te stroomlijnen werken de zorgaanbieders (verenigd in iZA) en de gemeenten (verenigd in de VNG) samen in de zogeheten overleg Knelpunten in de Keten (KIK).

VGN, Ieder(in) en LSR hebben op 29 april hun onderlinge samenwerking bezegeld in een intentieverklaring.

'De beste manier om als gemeente te sturen op resultaten, is om met elkaar in dialoog te zijn.' Dat vertelt wethouder Gelissen van de gemeente Brunssum in de tweede editie van De Transformatie. De Transformatie is het tweemaandelijkse e-zine van de VGN dat gaat over de gehandicaptenzorg in het sociaal domein.

Sociale werkbedrijven hebben een schat aan kennis en ervaring in huis om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan werk te helpen in gewone bedrijven, scholen en overheidsorganisaties. Als steuntje in de rug komt hiervoor 30 miljoen euro van het Rijk beschikbaar. Sociale werkbedrijven en arbeidsmarktregio’s kunnen tot 1 juli 2015 plannen indienen bij Cedris, de brancheorganisatie van sociale werkbedrijven.

Onder de titel 'Zes paar kousen & een jas' heeft ORO haar geschiedenis in woord en beeld samengevat. Hoe is het ooit begonnen? Welke ontwikkelingen en invloeden waren er door de tijd heen? Waar komt ORO uit voort? Het boek laat zien dat de geschiedenis van de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking in de Peelregio de geschiedenis van ORO is. U kunt het boek vanaf nu online bekijken via oroschrijftgeschiedenis.nl.

Corporaties zijn verplicht om tenminste 90% van hun vrijkomende woningen met een huur onder de € 710,68 (prijspeil 2015) toe te wijzen aan huishoudens met een inkomen tot € 34.911,00 (prijspeil 2015). Die inkomenstoets hoeft niet te worden gedaan als (een lid van) het huishouden beschikt over een bepaalde vorm van zorgindicatie. De grondslagen voor deze zorgindicaties zijn recent gewijzigd doordat per 1 januari 2015 de AWBZ is vervangen door de Wet langdurige zorg. VBTM-advocaten heeft hierover een artikel gepubliceerd met de actuele stand van zaken. 

Uitgangspunt bij geliberaliseerde woonruimte is dat er tussen huurder en verhuurder contractsvrijheid bestaat in het bepalen van de hoogte van de huurprijs en de huurverhoging. Weliswaar is deze contractsvrijheid er bij sociale huur ook, maar wordt deze begrensd door dwingend wettelijke bepalingen. Bij sociale huur wordt door de verhuurder een voorstel gedaan, waar de huurder bezwaar tegen kan maken. Dat is volledig in de wet vastgelegd. Bij geliberaliseerde huur is dat anders. VBTM-advocaten heeft hierover een artikel gepubliceerd met de actuele stand van zaken.