Blogs

Pas laat kon journalist en filosoof Laurens Verhagen zijn zoon Boris, die leed aan het Phelan-McDermid-syndroom, volledig accepteren. Hij liet de zorg vooral aan zijn vrouw over, terwijl hij zelf vluchtte in een drukke baan in de journalistiek, als hoofdredacteur van nu.nl. Om zich uiteindelijk te realiseren dat Boris 'juist de sleutel tot mijn geluk’ was.

Laten we in aanloop van de verkiezingen ook mensen met ernstige beperkingen zichtbaar maken, niet alleen degenen die vaardig en mondig zijn. Daarvoor pleit VGN-voorzitter Boris van der Ham. En laten we dat daarna ook volhouden.

Er zijn mogelijkheden om ernstig en aanhoudend zelfverwondend gedrag bij mensen met een matige of (zeer) ernstige beperking te verminderen – of zelfs te stoppen. Weliswaar is het een intensief en langdurend traject, maar bovenal is het zin- en waardevol, vindt Peter Koedoot van CCE. ‘Want niks doen kan tot uitzichtloze situaties leiden. Zelfverwonding gaat niet vanzelf over.’

Jacques Heijkoop gaf begeleiders en behandelaren een uniek instrument in handen: hun eigen blik op ‘vastgelopen’ situaties. Zijn videotraining werd grondleggend voor zijn methode van ‘Ontdekkend Kijken’.

Verpleegkundige Cato Habets las in dagblad Trouw dat behandelaren te weinig weten over mensen met een beperking. Het is voor haar – droevig genoeg – een zeer herkenbaar verhaal. ‘Verbijsterend om te ervaren hoe weinig er in opleidingskringen bekend is over de gehandicaptenzorg.’

Welke rol speelt familie in het leven van mensen met een beperking? Die vraag wordt steeds belangrijker in onderzoek, want goede familiebanden bevorderen het welzijn van mensen. Johanna Haanstra, voorzitter van Gewoon Bijzonder, deed nieuwe inzichten op tijdens een workshop op het congres Focus op Onderzoek, met interessante verhalen over familie van mensen met een beperking.

VGN-directeur Theo van Uum maakt zich zorgen om het zware weer waarin de gehandicaptenzorg zich bevindt. In zijn blog zegt hij hoop te vestigen op de stuurlui in Den Haag, om tijdens aankomende debatten alle hens aan dek te roepen voor de sector.

Schrijver Bert Natter hoopt dat mensen die in de zorg werken boeken gaan lezen als De nobele autist van actrice Romana Vrede. Het laat zien hoe zij als moeder strijd moet leveren om haar zoon, met autisme en een verstandelijke beperking, een rol te laten spelen in de maatschappij. Ook binnen de zorg. ‘Tijdens het lezen leer je langzaam van moeder en zoon te houden.’