In de begeleiding van ouders met een verstandelijke beperking is ‘de balans tussen vertrouwen en ingrijpen’ een belangrijke factor. Dat zegt Yvonne Blesgraaf, programmaleider Jeugd bij zorgorganisatie Cordaan in een achtergrondartikel in het februarinummer van Markant.
Vooruitlopend op een symposium over dilemma’s rond de kinderwens bij mensen met een verstandelijke beperking, laat Markant enkele deskundigen hierover aan het woord. Daarnaast worden drie ervaringsdeskundigen geportretteerd: een vrouw met een verstandelijke beperking en kinderwens, een vrouw met een verstandelijke beperking die er op dit moment vanaf ziet, en een dochter van een moeder met een verstandelijke beperking.
De bereidheid om hulp te accepteren, is een belangrijke succesfactor voor geslaagd ouderschap van mensen met verstandelijke beperking, blijkt uit onderzoek. Die bereidheid wordt beïnvloed door het vertrouwen dat de ouders, of mogelijk toekomstige ouders, hebben in hun begeleiders.
Leerbaarheid
Volgens Marieke Meppelder, die onlangs op dit onderwerp promoveerde, vragen ouders makkelijker om hulp als hulpverleners positieve verwachtingen hebben over hun leerbaarheid. ‘Het begint dus bij jezelf’, zegt ze. ‘Problemen horen gewoon bij ouderschap’, vult Blesgraaf aan. Maar tegelijkertijd moeten risico’s volgens haar goed worden ingeschat: ‘Dat is de expertise.’
Diana Davelaar (35) volgde bij zorgorganisatie Humanitas DMH een traject met een pop en voelt zich nu klaar voor het ouderschap. Sharon Reinders (24) deed samen met haar vriend een ouderschapscursus bij Philadelphia, waarna ze besloten te wachten met kinderen. Roos Pronk (40) groeide op bij haar moeder met een verstandelijke beperking en een stiefvader. ‘Mijn ouders kregen hulp’, zegt ze. ‘Ik niet.’
