Dit gedicht was de persoonlijke favoriet van Ted van Lieshout, jurylid van de poëziewedstrijd Het Andere Gedicht. Hij las het voor tijdens het poëziefeest op 11 april en het is opgenomen in Waar ik weg waai, 156 gedichten van mensen met een verstandelijke handicap, een uitgave van Special Arts.
Ik had een grote liefde, vroeger, en die mis ik
Ze is zomaar weggegaan en nooit meer teruggekomen
Zonder koffer, zomaar weggegaan
Zonder afscheid te nemen, zomaar weggegaan
Ik had de sleutel van haar huis
Ik kon zo naar binnen toe
Toen heb ik boven gekeken en onder
En in de schuur en onder het bed
Maar ze is foetsie… op zolder ook niet
Ik roep: Waar zit je?
Geen antwoord…
Ze was mijn buurmeisje
Ze is ook van 1963
Ze was getrouwd, later
Ze was gedumpt door haar ex-man en toen ging ze weg
Ze wist dat ze mijn grote liefde is
Ze kon naar me toe maar dat deed ze niet
En daar ben ik nog altijd verdrietig van
Want ik wou met haar op het pad van de liefde
Ik heb een ringetje van haar en een fotootje
Ik heb samen met haar gedanst
Ze was mijn vriendinnetje
En toen had ik bedacht:
Dan ga ik op straat optreden
Daar krijg ik geld voor
En dan zou het kunnen dat zij mij ziet
Of dat ik met dat geld haar kan zoeken
Samen met Spoorloos
Illustratie: Len Munnik
