Artikelen door Karin Volkers

Petra, haar man Jan en dochter Lisa verhuizen naar de andere kant van het land. Jan heeft een nieuwe baan. Joris, hun zoon, gaat nog niet mee. Hij is verstandelijk beperkt en blijft nog op zijn woonvoorziening. Wel gaat Petra op zoek naar een nieuw plekje voor hem, dicht bij hen in de nieuwe buurt.

Wat was mijn leven mooi en fijn. Terwijl ik dit niet eens besefte. Tot die ene klap. Mijn leven is drastisch veranderd. Van de ene op de andere dag.

We gebruiken steeds meer tools voor ons gemak. Denk aan de afstandsbediening, zodat je niet meer hoeft op te staan van de bank. Apps op je mobiel of tablet, zodat je alles vanuit je luie stoel kunt regelen. Ook online shoppen is ingeburgerd, zodat je het huis ook niet meer uit hoeft. Dit draagt bij aan een inactieve leefstijl, terwijl we allemaal weten dat bewegen gezond is.

‘Welterusten Mieke! Mijn dienst zit er op, tot morgen.’ Haar begeleider trekt de deur achter zich dicht. Mieke ligt in bed: ‘Ik ben nog niet moe. Er schijnt licht langs de randen van de gordijnen. Ik lig in mijn pyjama onder de dekens en heb het warm. Na een uur word ik eindelijk moe. Dan moet ik plassen. In de badkamer doe ik het licht aan. Door het felle licht word ik weer wakker. Eenmaal op bed staar ik naar het plafond. Ik draai op mijn linkerzij, op mijn rechterzij, slapen lukt niet. Ik pak mijn mobieltje om te checken of ik nog Whatsappjes gemist heb. Niets. Dan Facebook nog even openen. Ik ga helemaal op in de filmpjes. Na een uur, krijg ik last van mijn rug. Dat heb ik vaker.

Als wetenschapper in een zorgorganisatie wil ik graag cliënten betrekken bij de opzet van mijn onderzoek. Zij kunnen als geen ander bepalen of de onderzoeksvraag van belang is, of de interventie aantrekkelijk is en of de meetinstrumenten niet te veel vragen van de deelnemer. Dit vind ik essentieel voor een goed onderzoeksvoorstel: het bespreken met de doelgroep zelf… Ligt daar niet de grootste deskundigheid?