Wat Jorda ons laat zien, is hoe belangrijk het is om zelf je lepel te kunnen optillen. Vroeger kon ze heel timide zijn, of juist flink gillen. Nu hoeft dat niet meer. En als ze toch gilt, dan heeft dat een reden. Dat ze zo is veranderd, komt niet alleen door die lepel. Doordat haar begeleiders foto’s aan haar laten zien, kan ze ook zelf kiezen welke kleren ze ’s ochtends aan krijgt, of wat ze ’s avonds in bed nog wil doen: tv kijken of een cd luisteren.
Jorda Koperberg (42) woont met zeven andere mensen met ernstige en meervoudige beperkingen in een zorgwoning van ’s Heeren Loo in Bedum. Er wordt gewerkt volgens de methode Vlaskamp. Jelle van Donderen legt uit dat het belangrijk is om je te richten op wat iemand wel kan. Tijdens een vakantie probeerde Jorda voor het eerst tijdens het eten haar lepel te pakken. Nu kan ze zelf eten. Vanavond is dat Preischotel à la Jelle: prei met kerriesaus, aardappelen en kaas, uit de oven. Jorda is niet aan de beurt om te helpen met koken, maar wil best alvast even laten zien wat ze kan met een lepel. Er zijn verschillende lepels speciaal voor haar gemaakt: een lepel met een extra dik handvat en een lepel waarvan het uiteinde schuin staat, maar ze eet het liefst met een gewone dessertlepel. ‘Daar ben je dan drie maanden mee bezig’, zegt Jelle vrolijk, ‘om erachter te komen dat een gewone lepel het beste werkt.’
