Bijna de helft van de dove en zwaar slechthorende kinderen en jongeren ervaart ernstige psychische problemen. Toch komt deze groep relatief weinig in aanraking met hulpverleners. Dit blijkt uit een promotieonderzoek van kinder- en jeugdpsychiater Tiejo van Gent, waarover Kentalis op 21 maart in de Meervaart in Amsterdam een symposium organiseert.
In zijn proefschrift stelt Van Gent vast dat ouders, leraren, dove adolescenten zelf én hulpverleners hoge percentages psychische problemen bij dove jongeren aantreffen. Ouders en leerkrachten rapporteren ernstig probleemgedrag bij 28 procent respectievelijk 32 procent van de dove jongeren. Dat is bijna twee keer vaker dan bij horende jongeren. Hulpverleners en adolescenten zelf melden in nog meer gevallen psychische problemen. Uit interviews met de adolescenten bleek bij 49 procent ernstig probleemgedrag aanwezig te zijn. Bij 46 procent van alle jongeren kon er zelfs een psychische stoornis worden vastgesteld.
Dove kinderen en jongeren staan bloot aan extra risicofactoren, die de kans op psychische klachten en stoornissen vergroten. Chronische communicatieproblemen met de directe omgeving, geconfronteerd worden met ernstige mislukkingen en misverstanden en het feit dat deze kinderen en jongeren door hun beperking minder toegang hebben tot de horende wereld om hen heen, kunnen hun sociaal-emotionele ontwikkeling ernstig belemmeren. Dove kinderen en jongeren lopen een groter risico om gepest te worden en andere traumatische ervaringen mee te maken.
De gespecialiseerde geestelijke gezondheidszorg (GGz) voor doven kwam in de tweede helft van de jaren tachtig tot stand na de noodkreet van de moeder van een dove jongeman, die overleed omdat men hem in de GGz-instelling waar hij verbleef niet begreep. Diverse hulpverleners, GGz-aanbieders en ouderorganisatie FODOK hebben toen een landelijk netwerk voor gespecialiseerde GGz van de grond gekregen. In de loop der tijd werd de financiering daarvan steeds moeilijker en nu is gespecialiseerde hulp nog maar beperkt beschikbaar. Overheid en zorgverzekeraars beseffen vaak onvoldoende de noodzaak van gespecialiseerde GGz voor doven en slechthorenden.
Het onderzoek van Tiejo van Gent en de ervaringen van de donderdag aanwezige wetenschappers maken overduidelijk dat er meer mogelijkheden moeten komen om dove en slechthorende kinderen en jongeren goed te kunnen helpen. De reguliere hulpverlening is daartoe niet in staat. Tijdens het congres worden nieuwe initiatieven voor gespecialiseerde ketenzorg in het land gepresenteerd en bediscussieerd.
Meer informatie: www.kentalis.nl
