Achtergrond

Verder leren

27 november 2017

Drie dagen geleden ben ik gepromoveerd. Na jaren van nadenken, schrijven, herschrijven, nog eens herschrijven, en weer terug naar wat ik als eerst had geschreven. Data verzamelen, analyseren, nog eens analyseren, het eens van een andere kant bekijken. Weer even nadenken, er door iemand anders naar laten kijken, weer herschrijven, nog even wat erbij opzoeken - oh er blijkt al veel literatuur over te zijn - nog meer lezen, van de wijs laten brengen. Eindelijk af en paper indienen, relatieve rust, stress omdat het toch wat lang duurt, eindelijk feedback ontvangen, herschrijven, opnieuw indienen, feedback afwachten, wachten, wachten, wachten, wachten, herschrijven en dat dan voor vijf verschillende onderzoeken en dan nog de rest met alle gedoe er omheen. Nu is het dan toch zomaar ineens gedaan.

Of nou, ineens, er gaat dan nog wel een zenuwslopend uurtje verdedigen aan vooraf. Je hebt zelf je eigen proefschrift geschreven en best weet wat je hebt gedaan en waarom, maar toch kan het zomaar gebueren dat je iets over het hoofd hebt gezien, of dat je een enorme blinde vlek hebt gehad. Verschillende scenario’s om het uurtje over te slaan, zijn de revue gepasseerd, zoals de inzet van een dubbelganger, beroepen op zwijgrecht, interactieve werkvormen - waar we bij Vilans goed in zijn - en de corona aan de slag zetten met gekleurde post-its, maar geen idee was goed genoeg. Zelf doen dus, en na al die jaren van bovengenoemde activiteiten is dat ene uurtje maar een peulenschilletje (haha).

Gelukkig kan ik over mijn onderwerp, ondersteuningsplannen, uren praten en dat ene uurtje ging dan ook best prima. Ik was nog gezellig ‘van gedachten aan het wisselen’ toen daar de ‘hora est’ klonk. Hora est, het is tijd, tijd om er een punt achter te zetten. Niet alleen achter de verdediging, maar het markeert het einde van een bijzondere periode. En dat is natuurlijk tof, want ik mag mezelf doctor noemen. Maar ondanks dat mijn proefschrift nu af is, ik de proeve van bekwaamheid achter de rug heb en ik dus die streep mag zetten, ben ik nog lang niet uitgeleerd. Zowel als het gaat om onderzoek doen als om het verbeteren van de praktijk met behulp van kennis uit dat onderzoek. Hora zo goed als est.  

Deze pagina is een onderdeel van: