Artikelen

In de professionele ondersteuning van mensen met een beperking moet ruimte komen voor ‘een andere manier van werken, met meer reflectie’. Dat schrijft staatssecretaris Van Rijn in de brief waarmee hij onlangs zijn plannen voor verbetering van de kwaliteit aanbood aan de Tweede Kamer. Ook vindt hij het belangrijk dat de ondersteuning nog beter wordt afgestemd op de eigen keuzes van cliënten.

Soms stel ik me voor hoe het zou zijn als ik een ondersteuningsplan zou hebben. Wat zou er allemaal in staan? Wat zou ik er zelf in willen hebben, en wat liever niet? Welke informatie uit mijn leven is nodig om te weten, om het leven te leiden dat ik nu leid? En wie zou dat bepalen? Direct schieten er allerlei dingen door mijn hoofd die ik er liever niet in heb. Dingen die me verdriet hebben gedaan. En wat er wel in zou mogen. Bijvoorbeeld dat ik graag sport maar eigenlijk helemaal niet sportief ben aangelegd. Maar wat is nu écht nodig om mij nu en in de nabije toekomst goed te kunnen ondersteunen?

Laat teams zelf reflecteren op hun handelen. Dat levert meer kwaliteitsverbetering op dan het invullen van lange vragenlijsten. ‘De cliënten zijn onze primaire stakeholders.’

Werkt u bij een instelling die geen onrustbanden meer gebruikt? Laat het weten! Deze oproep staat op het Kennisplein Gehandicaptensector.

Je ziet en voelt het vrijwel direct wanneer je bevlogen en betrokken medewerkers in de zorg ontmoet. De passie spat ervan af. Ze spannen zich tot het uiterste in voor de cliënt, vertellen enthousiast over hun werk en voelen zich verbonden met de organisatie.