Artikelen

Meedoen. Het klinkt zo simpel. Alsof het iets vanzelfsprekends is. Maar voor veel mensen met een (verstandelijke) beperking of voor gezinnen waarin een kind of volwassene leeft met een beperking, is meedoen regelmatig meer een parcours vol obstakels dan een uitnodiging tot deelname.

'Ik raak hier echt gefrustreerd van!' En die frustratie was duidelijk hoorbaar in de stem van Wieke Paulusma (D66). Zij verwoordde tijdens het commissiedebat over de Wlz exact wat meerdere aanwezige Kamerleden voelden. Frustratie over het feit dat staatssecretaris Maeijer meermaals geen antwoord kon geven op vragen en doorverwees naar andere bewindspersonen. Ook Harmen Krul (CDA) en Sarah Dobbe (SP) stoorden zich aan het verwijzen naar een andere minister. Harry Bevers (VVD) verzuchtte dat er toch enige politieke sensitiviteit van het kabinet verwacht mag worden. Deze frustratie voel ik ook.

Deze week debatteert de Tweede Kamer over het wetsvoorstel ‘Vereenvoudiging van de Banenafspraak en de quotumregeling voor mensen met een arbeidsbeperking’. In deze wet is afgesproken dat de overheid en bedrijven 125.000 extra banen creëren voor mensen die niet zelfstandig het wettelijk minimumloon kunnen verdien. Dat klinkt goed! Toch?

Boris van der Ham bezoekt regelmatig een vriend die al 25 jaar in een gesloten zorginstelling woont. Toen ze samen schnitzel gingen eten bij een restaurant om de hoek, aan een gewone tafel, in een gewone omgeving, ontstond een meningsverschil. 'Ik besefte me dat ik in die 25 jaar nog nooit zoiets met hem had meegemaakt. De setting liet dat gewoon niet toe', schrijft hij in onderstaande blog. 'Voor het eerst in jaren was er weer een gelegenheid voor dit onderdeel van een normale vriendschap.'

Een op de drie mensen met een beperking voelt zich wekelijks eenzaam. Een op de tien zelfs dagelijks. Kwaliteitsverpleegkundige Cato Habets hoopt dat meer mensen wekelijks een uurtje besteden aan een wandeling of een spelletje met één van hen. Want: ‘Pillen tegen eenzaamheid bestaan niet.’

Midden in een wijk in Sittard komen 46 woningen voor mensen met en zonder beperkingen, die zowel zelfstandig willen leven als iets voor elkaar betekenen. Op initiatief van de ouders van jongvolwassenen met een beperking, samen met woningcorporatie ZOwonen en zorgorganisaties Radar en Daelzicht. Monique Heffels, bestuurder van Radar, is enthousiast over deze samenwerking, die als een puzzelstukje past binnen de nieuwe koers van haar organisatie.

In het grootse familie-epos 'Nirwana', van Tommy Wieringa, komt een klein verhaal voor over Hugo en tante Geertje, die een verstandelijke beperking heeft. Alleen dat verhaal maakt de roman al de moeite waard, vindt schrijver Bert Natter. ‘We moeten de ander niet van ons afduwen.’

Het lot van mensen met een beperking tijdens de Tweede Wereldoorlog laat volgens Aaltje van Zweden zien, hoe kwetsbaar mensen zijn die zich buiten de samenleving bevinden. Als activiste zet ze zich in om de slachtoffers van vroeger een naam te geven en de mensen van nu een goede plek in de samenleving. Ze er schreef er een indrukwekkend boek over.