Docenten van de Kentalis Guyotschool in Haren begeleiden hun zeer slechthorende en dove leerlingen via Zoom, nu het coronavirus leerlingen thuis houdt. 'Met elkaar gebaren en gewoon samenzijn mis ik erg. Maar, door dit hele corona-gedoe heb ik wel iets nieuws geleerd, ik weet nu net als iedereen in Nederland wat hamsteren in gebarentaal is.'
De parkeerplaats van de Kentalis Guyotschool in Haren, onder de rook van Groningen, is leeg. Het schoolgebouw ligt er verlaten bij, geen leerlingen, geen docenten. Het lijkt wel vakantie. In één lokaal zit tóch een docente. Ze kijkt naar haar tablet. Haar gezicht heeft een levendige expressie. Welk YouTube-filmpje zou ze kijken, vraag ik me af. Ineens begint ze druk te gebaren, vliegensvlug maken haar handen ingewikkelde bewegingen. Zo plotseling als ze begon te bewegen zo abrupt stopt ze weer. Deze routine herhaalt zich zo een tijdje. Ze kijkt geen YouTube, zoveel is wel duidelijk.
Zoom
Wendy van Mansvelt, zo heet de docente, werkt op het Voortgezet Speciaal Onderwijs. De Guyotschool is een school voor zeer slechthorende en dove leerlingen. Er wordt onderwijs aangeboden van vmbo-kader tot en met havo. Helaas houdt het coronavirus de leerlingen, die vanuit het hele land naar deze school komen, verplicht thuis. Om toch met hen in contact te blijven begeleiden de docenten hun leerlingen nu via Zoom. Vaak vanuit huis, soms vanuit school.
Contact is extra belangrijk voor dove mensen
Wendy is nu in gesprek met Isis Chrisstoffels, een 15-jarige havo 4 leerling. De doventolk, die speciaal voor deze gelegenheid ook aanwezig is, vertelt dat het gaat over opdrachten die voor geschiedenis en maatschappijleer moeten worden gedaan. Wendy zet filmpjes online waar Isis en haar klasgenoten mee moeten werken. Isis vindt het best een beetje behelpen. 'Alles is anders. Ik moet veel zelfstandiger werken, plannen en hopen dat ik het goed doe.' Wendy vult aan dat contact via internet in deze tijd extra belangrijk is voor dove mensen. Door de coronacrisis zitten leerlingen veelal tussen horende mensen en dan ligt verveling op de loer.'
Hamsteren
Wendy zegt het wel gewend te zijn om op deze manier te werken. Maar zo langdurig is natuurlijk een heel grote verandering. En hoe lang zal het nog duren? 'Ondanks dit virtuele contact missen we elkaar.' Dat beaamt Isis. 'Met elkaar gebaren en gewoon samenzijn mis ik erg. Maar, door dit hele corona-gedoe heb ik wel iets nieuws geleerd, ik weet nu net als iedereen in Nederland wat hamsteren in gebarentaal is.'
