In de serie 'Hoe gaat het nu bij' laten we organisaties in de gehandicaptenzorg aan het woord over de versoepeling van de bezoekregeling. En over de manier waarop ze het aantal besmettingen onder cliënten en medewerkers proberen te beperken. In deze aflevering: Verzorgingshuis De Vlasborch van Visio.
Verzorgingshuis De Vlasborch van zorgorganisatie Visio biedt zorg, begeleiding en dagbesteding aan 59 ouderen met een visuele beperking. De organisatie is met meerdere corona-besmettingen heel erg geraakt, vertelt manager Anita Kerkhof. Vandaar ook dat het verzorgingshuis in lockdown ging al voor er een bezoekverbod voor de verpleeghuizen werd afgekondigd. 'Wij zijn een beetje een vreemde eend in de bijt: Visio valt onder de gehandicaptenzorg vanwege de zorg voor mensen met een visuele beperking, maar De Vlasborch valt onder ouderenzorg vanwege de ouderdomsproblematiek waarmee onze bewoners te maken hebben.'
Het werd steeds zwaarder
In het begin werd er erg begripvol op de lockdown gereageerd. 'Bewoners zagen het nut en de noodzaak in.' Naarmate de tijd vorderde werd het toch steeds lastiger voor de bewoners om op hun appartement te blijven. 'Sommigen hadden echt het gevoel dat ze achter slot en grendel zaten en bij anderen kwamen er associaties met de Tweede Wereldoorlog naar boven. Het is een hele zware periode geweest voor iedereen.'
Initiatieven voor ontspanning
Beeldbellen werd geïntroduceerd om contact met familie te onderhouden, 'maar onze bewoners zijn tussen de 55 en 100 jaar oud en niet iedereen is digitaal ingesteld'. Met initiatieven als bijvoorbeeld bingo vanuit de deuropeningen van de appartementen, musicerende artiesten op het buitenterrein, een hometrainer op een balkon en meebewegen met de activiteiten van de begeleiders in de tuin, werd de bewoners ontspanning aangeboden. 'Toch is het op een gegeven moment klaar. Dan is de rek eruit. Het aantal psychische klachten nam toe. Er moest er een alternatief komen', vertelt Anita.
Vlas achter glas
Zo ontstond ‘Vlas achter glas’, een ruimte binnen het verzorgingshuis waar bewoners en verwanten elkaar in een veilige omgeving en achter plexiglas kunnen ontmoeten. 'De eerste bezoeken waren ontzettend emotioneel. Na weken konden familieleden elkaar weer ontmoeten en via het glas werden handen tegen elkaar aangedrukt. Heel aandoenlijk om te zien.'
Fysiek gescheiden routes en ruimtes
Bezoekers moeten zich registreren en tien minuten voor de afspraak klaar staan op de parkeerplaats van De Vlasborch. Een vrijwilliger begeleidt hen vervolgens naar de bezoekruimte. Het bezoek duurt maximaal 20 minuten en na afloop maakt de familie zelf de ruimte schoon. Aan de andere kant is het de taak van de begeleider om bewoners van en naar de ruimte te begeleiden en om de ruimte te desinfecteren. 'Het zijn fysiek gescheiden routes en ruimtes, en familie en bewoners worden onder begeleiding naar de ruimte gebracht. We lopen dus echt geen risico op besmettingsgevaar. Bij ons was er daarom geen enkele aarzeling om dit te realiseren.'
Ongelofelijke uitdaging
En zo zullen we elke keer weer nieuwe initiatieven en mogelijkheden moeten blijven bedenken om de 1,5 meter samenleving vorm te geven voor mensen met een visuele beperking, aldus Anita. 'We staan voor een ongelofelijke uitdaging, maar ik heb er alle vertrouwen in dat we creatieve oplossingen blijven vinden, binnen de mogelijkheden die er zijn.'
Hoe gaat het nu bij...
In de serie Hoe gaat het nu bij... leest u ook de verhalen over andere instellingen in de gehandicaptenzorg ten tijde van corona.
