Meer slachtoffers van seksueel geweld tegen kinderen moeten worden gezien. De drempels voor slachtoffers om uit te komen voor het seksueel geweld, het te melden bij instanties en aangifte te doen bij de politie, moeten omlaag. Dat blijkt uit het rapport ‘Op goede grond’ over de aanpak van seksueel geweld tegen kinderen van de Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel Geweld tegen Kinderen dat op 27 mei is aangeboden aan minister Opstelten van Veiligheid en Justitie.
Naast nieuwe cijfers over de slachtoffers en daders van seksueel geweld bevat het rapport aanbevelingen om de aanpak van het probleem te verbeteren. Gevallen van seksueel geweld moeten gedetailleerd, consistent en uniform worden geregistreerd, zodat niet alleen de omvang maar ook de aard van het probleem zichtbaar wordt.
Seksueel geweld tegen kinderen
Nationaal Rapporteur Corinne Dettmeijer bracht in kaart hoe vaak seksueel geweld tegen kinderen in Nederland voorkomt, en in welke vormen. Daarbij keek zij zowel naar vormen waarbij sprake is van fysiek contact tussen dader en slachtoffer (zoals aanranding, verkrachting) als vormen waarbij de dader het kind niet aanraakt (zoals misbruik via de webcam of het bezit van kinderpornografie).
Slachtoffers
Naar schatting worden ieder jaar 62.000 kinderen voor de eerste keer slachtoffer van een vorm van seksueel geweld. Eén op de drie (32%) kinderen maakt ooit een vorm van seksueel geweld mee. Meisjes worden relatief vaker slachtoffer van seksueel geweld dan jongens: 41% van de meisjes krijgt ermee te maken, tegenover 23% van de jongens. Eén op de tien meisjes maakt ongewilde manuele seks mee, één op de twintig orale of genitale seks.
Niet ieder slachtoffer ziet zichzelf als slachtoffer, jongens relatief minder vaak dan meisjes. Oudere kinderen (16-17 jaar) lopen meer risico dan jonge kinderen. Overige risicogroepen zijn kinderen met een beperking, kinderen uit gezinnen waarin verslaving of criminaliteit voorkomen, of uit samengestelde gezinnen of eenoudergezinnen. De gevolgen die slachtoffers ervaren zijn divers: hoewel sommigen nagenoeg geen problemen ervaren, heersen bij velen gevoelens van schaamte, nachtmerries, en/of langdurige psychische, medische of seksuele gevolgen. Iedereen kan slachtoffer worden.
Preventie
Niet alle slachtoffers kunnen voorkomen worden. Dat betekent niet dat geen enkel slachtoffer voorkomen kan worden. In de huidige preventie komt de diversiteit van het fenomeen onvoldoende aan bod. Met name is er te weinig aandacht voor het voorkomen van daderschap (zowel leeftijdsgenoten als volwassenen). Daardoor ligt in preventie de nadruk te zeer op het weerbaar maken van mogelijke slachtoffers, en te weinig op de verantwoordelijkheid van de dader.
