Vanaf 2018 worden de Wajong-uitkeringen van mensen met werkvermogen met 5 % gekort. EenVandaag had daar op maandag 17 juli een helder item over. Die korting is jaren geleden zo afgesproken in de Participatiewet. Het idee was dat veel mensen met beperkingen een betaalde baan zouden hebben. Maar intussen blijkt dat dit lang niet voor iedereen is gelukt.
Nog geen betaalde baan
Wel hebben veel mensen hun best gedaan om hun competenties door trainingen, stages en leerwerktrajecten te vergroten. Ook werken zij vaak al als vrijwilliger in een sociale onderneming, maar zit een betaalde baan er nog niet in. Zij ervaren de korting op hun uitkering als een staf. Terwijl zij juist beloond moeten worden voor hun inspanningen om zoveel mogelijk te participeren in de maatschappij. Dit vraag om anders denken. Dit vraagt om een participatie-inkomen.
Participatie-inkomen
Veel mensen met een verstandelijke beperking hebben tijd nodig om zich te ontwikkelen. Meer tijd dan het reguliere beroepsonderwijs biedt. Meer tijd dan een gemiddeld re-integratietraject mag duren. Zo’n ontwikkelingstraject gaat met kleine stapjes. Stapjes die er uiteindelijk wel toe leiden dat meer mensen met een beperking meedoen in de maatschappij. Bijvoorbeeld door te helpen in een buurthuis. En gaandeweg leren om mensen te bedienen. Om vervolgens te leren werken met de kassa. Ook dit werk zou moeten worden beloond. Als een salaris niet mogelijk is dan toch via een eenvoudige toeslag op de uitkering: een participatie-inkomen.
Meer participeren moet meer lonen
De omvang van dit participatie-inkomen groeit mee met de mate waarin iemand participeert. Het bedrag wordt vooraf bepaald en vastgesteld. Dus niet, zoals nu in de Wajong, ingewikkelde berekeningen achteraf waardoor te veel ontvangen bedragen moeten worden terugbetaald. Hierdoor komen mensen in financiële problemen en het is allesbehalve motiverend. Zeker als je maar een beperkt aantal uren per week kunt werken en dus nooit boven het bijstandsniveau zal uitkomen.
Dit vraagt om een ruimhartiger beleid voor mensen met beperkingen die participeren naar vermogen. Een vermogen dat dagelijks groeit. Ook al gaat dit met hele kleine stapjes.
Frank Bluiminck
Directeur VGN
