Binnen de gehandicaptenzorg bestaan sinds geruime tijd zogenaamde logeerhuizen. Wat houdt dat logeren in? Wie maakt daar gebruik van en waarom? In het filmportret over Judith, dat de VGN heeft gemaakt, wordt een en ander in beeld gebracht. VGN-leden kunnen deze video, die deel uitmaakt van een serie over zorgfuncties die mogelijk overgaan naar de Wmo, gebruiken in hun contacten naar gemeenten.
In deze huizen logeren cliënten één of meerdere nachten per week of maand en in vakanties. Naast opvang en overname van de zorg om de ouders/verzorgers te ondersteunen, wordt het logeerhuis ook gebruikt voor training, in alles wat nodig is om later meer (begeleid) zelfstandig te wonen. Maar het logeren wordt ook gebruikt om cliënten (en hun verzorgers) langzaam te laten wennen en voor te bereiden op wonen in een instelling.
Judith
Deze film gaat over Judith. Ze heeft een verstandelijke beperking en een autistische stoornis. In denken en doen heeft zij een leeftijd van ongeveer 5 jaar. Door de week gaat Judith naar het speciaal onderwijs en de naschoolse opvang. Zij logeert af en toe een weekend in een logeerhuis. Voor ouders de gelegenheid even tot rust te komen en even alle aandacht aan hun andere dochter te geven. Als Judith thuis is, schiet dit er bij in, door de continue aandacht die zij vraag en nodig heeft. Voor ouders is het belangrijk dat Judith kan logeren, omdat de zorg thuis anders te zwaar zou zijn. Zoals moeder het verwoordt in het filmpje, zou Judith dan al met 8 of 9 jaar niet meer thuis wonen. Logeren bij opa en oma of bij familie of vrienden is geen optie, omdat er meer speelt bij Judith dan alleen ‘oppassen’. Zij heeft specialistische begeleiding nodig die in staat is om voldoende duidelijkheid en structuur te bieden. Bijkomend voordeel van het logeerhuis is dat Judith met andere kinderen kan functioneren op haar eigen niveau.
Dit filmpje maakt deel uit van de serie Nieuwe cliënten voor de Wmo, filmportretten van cliënten waarvan de zorgverlening mogelijk overgaat naar de Wmo.
