De zorgkantoren hebben op 29 mei hun nieuwe inkoopbeleid voor 2021-2023 gepubliceerd. Met dit beleid wordt een nieuwe inkoopsystematiek ingevoerd, waarbij wordt uitgegaan van een basistarief van 94% en een opslag van maximaal 2%. Voor 2021 wordt vanwege de corona uitbraak een overgangsjaar gehanteerd. Voor 2022-2023 wordt het beleid nog nader ingevuld, na overleg met aanbieders en branche organisaties. De VGN vindt het teleurstellend dat de zorgkantoren ervoor hebben gekozen om in deze tijd toch een nieuwe inkoopsystematiek in te voeren, terwijl er geen draagvlak voor is binnen de sector. Hieronder vindt u de hoofdpunten van het inkoopbeleid en de reactie van de VGN.
Inkoopsystematiek 2021
De Zorgkantoren voeren een beleid in waarbij ze allemaal hetzelfde basistarief van 94% hanteren. Hierop zijn de zorgkantoren van Menzis en DSW een uitzondering, omdat bij hen nog een doorlopend meerjarig beleid van toepassing is. Bovenop het basistarief dat volgens de zorgkantoren voldoende is om aan de zorg conform de kwaliteitskaders te voldoen, kunnen zorgaanbieders maximaal 2% opslag krijgen door plannen in te dienen voor kernelementen. Deze kernelementen zijn: passende zorg, innovatie, bedrijfsvoering en duurzaamheid. Elk zorgkantoor bepaalt zelf welke kernelementen zij in hun regio hanteren en welke opslag daarbij geldt. Vanwege corona vragen de meeste zorgkantoren pas om plannen als de situatie weer is genormaliseerd. Een uitgebreider overzicht van het ZN-inkoopkader en het aanvullende regionale beleid van de zorgkantoren, vindt u in de bijlagen. Voor de jaren 2022 en 2023 wordt deze systematiek verder aangevuld en zal er tariefdifferentiatie plaatsvinden met de opslagen.
Reactie VGN
Het voorgenomen beleid is zonder samenwerking of dialoog tot stand gekomen. De VGN heeft voorafgaand aan de publicatie meerdere keren met ZN en de zorgkantoren overleg gevoerd over het voorgenomen beleid, omdat we ons grote zorgen maken over de impact. Daarbij hebben wij gepleit voor het verlengen van het huidige inkoopbeleid, zodat aanbieders in deze tijd van crisis niet geconfronteerd worden met een nieuw beleid. Maar ook zodat we tijd hebben om met de zorgkantoren te kijken hoe de uitdagingen waar de langdurige zorg voor staat, en die de VGN ook erkent, op een andere manier kunnen worden aangepakt. Helaas kiezen de zorgkantoren toch voor het prijsinstrument. Waarbij het basistarief 2% lager ligt dan in het huidige inkoopkader. Hiervoor kan niet kwaliteit geleverd worden die we willen. Daar is de client uiteindelijk de dupe van en dat willen we echt niet.
