De inkomensafhankelijke huurverhoging brengt een deel van de mensen met een beperking of chronische ziekte in problemen. ‘We hebben verschillende mensen aan de lijn gehad die zich zorgen maken over hun financiële situatie na de huurverhoging’, zegt Xandra van der Zwan van Plaform VG. ‘De huurverhogingen zijn best pittig en het bedrag loopt snel op. Het beleid is er dan ook op gericht dat mensen verhuizen naar een koopwoning. Maar mensen met een ernstige beperking of progressieve chronische aandoening kunnen helemaal geen hypotheek krijgen.’
De Woonbond, het Platform VG en de CG-raad wijzen erop dat mensen last krijgen van de huurverhoging door hun beperking. In een brief aan de Tweede Kamer. De belangenorganisaties vragen om verruiming van de uitzonderingsregeling voor mensen met een beperking of chronische ziekte. Mensen met een handicap of chronische ziekte hoeven de inkomensafhankelijke huurverhoging niet te betalen als ze tien of meer uur begeleiding krijgen via de AWBZ of de Wmo.
Gedwongen
Mensen die mantelzorg krijgen maken vaak geen gebruik van professionele ondersteuning, maar ze zijn wel afhankelijk van hun woonomgeving, omdat ze bijvoorbeeld mantelzorg krijgen uit de buurt, of omdat hun huis al bij de bouw is aangepast aan hun beperking.
Daarom zouden ze niet gedwongen moeten worden te verhuizen door sterk stijgende huurprijzen. Mensen bij wie de mantelzorger in huis woont, kunnen extra in de problemen komen omdat het inkomen van de mantelzorger meetelt bij het berekenen van de huurverhoging.
Per 1 juli van dit jaar is de huurverhoging inkomensafhankelijk. De huur kan, afhankelijk van de hoogte van het inkomen, met 4 tot 6,5 procent per jaar stijgen. Inmiddels heeft GroenLinks door middel van Kamervragen ook gepleit voor verruiming van de uitzonderingsregel.
