In de serie 'Hoe gaat het nu bij' laten we organisaties in de gehandicaptenzorg aan het woord over de versoepeling van de bezoekregeling. En over de manier waarop ze het aantal besmettingen onder cliënten en medewerkers proberen te beperken. In deze aflevering: woon- en dagcentrum Maccabiadelaan van Ons Tweede Thuis.
Sinds een dikke week staat er op het binnenterrein van Ons Tweede Thuis woon- en dagcentrum Maccabiadelaan in Amstelveen, een bezoek-unit. Hier kunnen familieleden en bewoners elkaar op een veilige manier ontmoeten. 'Hoewel er nog steeds niet geknuffeld kan worden, kan men elkaar wel zien. Dat is voor Ons Tweede Thuis een eerste stap in de versoepeling van de maatregelen.'
Op slot
'Na de corona-uitbraak ging de Maccabiadelaan op slot', vertelt locatiemanager Sander Vastenhout. 'We waren heel strikt: geen bezoek voor onze 40 bewoners.' Mede omdat vijf van hen met corona besmet bleken te zijn, bleef de organisatie heel strikt op de 'nee' van de 'nee, tenzij' bezoekregeling van de VGN acteren. 'Voor één cliënt is eenmalig een uitzondering gemaakt, omdat we anders gedragsproblemen verwachten. Voor hem werd een wandeling met een familielid georganiseerd.'
Bezoek-unit op eigen terrein
Toen de VGN op 29 april een nieuw, landelijk afwegingskader publiceerde dat meer ruimte biedt om de ‘tenzij’ in te vullen, zocht zorgorganisatie Ons Tweede Thuis overkoepelend en de Maccabiadelaan daarop voortbordurend, naar mogelijkheden om de tenzij op een veilige manier in te vullen. Het resultaat: een unit op eigen terrein waarin men elkaar kan ontmoeten.
All you need is love
Een wand met plexiglas verdeelt de unit in twee delen. Eén deel is voor de cliënt en zijn begeleider, het andere deel voor maximaal twee bezoekers. In elk deel staat een tafel met twee stoelen. 'Onze bewoners hebben vaasjes met bloemen neergezet om er iets huiselijks van te maken. Zowel aan de binnen- als de buitenkant van de unit zitten hartjes-stickers. De unit is namelijk van het programma All you need is love geweest. 'Passend, want onze bewoners kunnen wel wat extra liefde gebruiken', aldus Sander.
Logistieke uitdaging
Logistiek was de unit een uitdaging. Beide delen hebben een eigen ingang en een eigen route naar die ingang toe. Bezoek moet zich vooraf registreren, en tussen de bezoeken door is er een uur gepland om de unit te kunnen luchten. Na het bezoek maakt de begeleider de kant van de bewoner schoon, en de familie haar eigen gedeelte. 'Zo lopen wij geen risico als de familie het - tegen de afspraken in - niet zo nauw neemt met de eigen gezondheid', vertelt Sander.
Voor de een fijn, voor de ander ingewikkeld
Alle families zijn vooraf geïnformeerd over de komst van de unit. Voor elke cliënt werd tussen de persoonlijk begeleider en de familie afgestemd of dit een passende oplossing zou zijn. Bij twijfel werd ook de gedragsdeskundige en Sander als locatiemanager geraadpleegd. 'Voor de één is het heel fijn om familie weer te zien, voor de ander is te ingewikkeld om wel te kunnen zien, maar niet te kunnen aanraken. We hebben ook een bewoner gehad die de unit binnenkwam, zijn familie zag, zwaaide en de unit weer uitliep. Voor hem was dat goed zo. Hij had zijn familie gezien.'
Duidelijk afspraken
Er zijn heel duidelijke afspraken gemaakt met de ouders: Je komt niet als je niet fit bent, je laat de unit gereinigd achter en je gaat niet naar de woningen. 'We hebben hier veel vertrouwen in en rekenen op ieders verantwoordelijkheidsgevoel, want niemand wil weer terug naar zoals het was. Het is juist zo fijn dat we dit voor elkaar hebben gekregen. Het kost wat geregel, maar dan heb je wel een heel veilige oplossing met een minimaal risico.'
Hoe gaat het nu bij...
In de serie Hoe gaat het nu bij... leest u ook de verhalen over andere instellingen in de gehandicaptenzorg ten tijde van corona.
