Maandag 24 juni 2013 is het Ruwaard van Putten Ziekenhuis (RVP) door de rechtbank in Den Haag failliet verklaard. Het RVP was deelnemer aan het Waarborgfonds voor de Zorg (WFZ) en was mede gefinancierd met WFZ-geborgde leningen. Het faillissement van RVP impliceert dan ook dat het WFZ door de garantie-hebbende financier(s) wordt aangesproken om de rente- en aflossingsverplichtingen tot einde looptijd van de leningen te voldoen. Daarmee lopen alle deelnemers een financieel risico, in principe dus ook de instellingen in onze sector die een borging hebben bij het WFZ.
Veel van onze leden hebben voor hun financiering van vastgoed een borging bij het WFZ. De vraag is nu wat het faillissement concreet voor andere zorginstellingen kan betekenen. Het WFZ heeft daarover een bericht gepubliceerd. Als volgt:
Het WFZ is één van de schuldeisers in het faillissement. In hoeverre hieruit financiële compensatie voortvloeit voor de garantieclaims, valt thans nog niet goed te overzien. Maar gelet op de beperkte onderpandwaarde van zorgvastgoed in het algemeen, mogen hierover op voorhand geen hooggespannen verwachtingen worden gekoesterd. Dit betekent dat een groot deel van de nog lopende garanties ten laste van het risicovermogen van het WFZ zal komen.
Het risicomanagement van het WFZ is er op gericht dat het totaal aan lopende garanties bij individuele deelnemers nooit groter is dan met de aanwezige financiële buffers van het WFZ kan worden opgevangen, zelfs bij maximale schade (zie voor een uitgebreide uiteenzetting van het risicobeleid het WFZ-jaarverslag 2012). Het WFZ neemt hierbij bovendien ruime zekerheidsmarges in acht. Het doel hiervan is te voorkomen dat faillissement bij een individuele deelnemer noodzaakt tot het inroepen van de obligoregeling.
Het faillissement van RVP en de daaruit voortvloeiende garantieschade voor het WFZ zullen dan ook geen merkbare gevolgen hebben voor de overige WFZ-deelnemers.
Zie voor meer informatie http://www.rpz.nl/nieuws/toekomst-ruwaard-van-putten-ziekenhuis-2.
