Artikelen

‘Ik mocht een keer meetrainen en ik ben nooit meer weggegaan’, zegt bastketballer Niels Vermeule (26). Vroeger heeft hij gevoetbald, maar dat was niet echt zijn ding en via FLOOR jongerencoaching kwam hij in aanraking met deze sport. Hij speelt in het team G-force van Rotterdam Basketbal en behaalde onlangs een derde plaats bij de verkiezing Uniek Sporttalent van het jaar.

Deze dialoog werd ontwikkeld voor de voorstelling Bruiloft van Theatergroep Eenhoorn in Hoorn en Alkmaar, een onderdeel van Esdégé-Reigersdaal. Voor de acteurs, die beiden het syndroom van Down hebben, was deze scène over het verlangen naar zwangerschap en lekkernij het hoogtepunt van de voorstelling. Theatermakers Anke Purmer en Cara Stolp ontleenden er de titel aan van hun handboek voor het maken van theater met mensen met een verstandelijke beperking: Zure Bommen & bonbons.

Arthur Shorty (artiestennaam van Arthur de Kort, 41) is net terug uit Peyeongchang in Zuid- Korea. Daar vertegenwoordigde de zanger van United by Music ons land op het Special Music & Art Festival 2018.

Signe van de Vegte (3) komt aanrijden op haar loopfietsje, vergezeld door haar moeder en haar kleine broertje van twee maanden. Signe heeft de ziekte van Ullrich, een spierziekte, waardoor ze niet zelfstandig kan staan.

Voor inclusie hoef je niet in de wijk te wonen. Sterker nog: inclusie kan ook prima op een zorgpark. Op De Hartenberg in Wekerom bijvoorbeeld. Daar zijn ze al een heel eind op de goede weg, blijkt uit onderzoek.

Mensen met een ernstige meervoudige beperkingen krijgen te weinig kansen om zich te ontwikkelen. ‘Dat is erg’, vindt hoogleraar Annette van der Putten. ‘Beeld je eens in dat je leven bestaat uit wachten op het volgende verzorgingsmoment.’

Voor mij was een weekje Valencia een hernieuwde kennismaking met de Spaanse zon, tapasmaaltijden en sinaasappelbomen. Twee jaar na mijn hartstilstand in Madrid vloog ik met mijn vrouw en een bevriend stel naar het Iberisch schiereiland.  Hoewel ik niet tegen de reis opzag (destijds gingen we per auto) had ik wel enigszins gemengde gevoelens. Het is niet niks het land te bezoeken waar mijn leven een totale ommezwaai heeft gekregen. In mij koffer gingen dit keer het pasje van mijn ICD (een geïmplanteerd apparaatje dat ingrijpt bij hartritmestoornissen), mijn medicijnkaart, en Spaanstalige brieven voor eventuele calamiteiten mee.

´Ondank alle goede bedoelingen kijken we in ons land vaak naar wat mensen niet kunnen, in plaats van wat ze wel kunnen´, zegt Tamara van Ark, staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.