Nederland heeft in 2030 een samenleving waarin iedereen kan meedoen, ongeacht of iemand een beperking heeft. Een samenleving waarin iedereen een betekenisvol leven kan leiden, ongeacht de zwaarte van een beperking. Dat is onze droom, het hart van het Visie 2030 traject dat de VGN in samenwerking met heel veel partijen is gestart.
Het begon allemaal met de vraag: Hoe ziet de gehandicaptenzorg eruit in 2030? In 2019 en 2020 is een groot aantal bijeenkomsten gehouden over die vraag met VGN-leden, mensen met een beperking, hun netwerk, professionals en maatschappelijke organisaties. Er werd gesproken over de toekomst, over dromen, over samen met lef en liefde een samenleving creëren waarin echt iedereen een betekenisvol leven kan leiden, ongeacht de zwaarte van de beperking en in de wetenschap dat de invulling van wat een betekenisvol leven is, heel verschillend is.
Visiedocument
Het dromen en het praten leidde tot een Visiedocument waarin onze toekomstdroom beschreven staat. Ons visiedocument is zowel een verhaal voor 2030, als een agenda voor de korte termijn. We beschrijven in dit document de belangrijkste uitdagingen voor de gehandicaptenzorg. We vertellen onze toekomstdroom (het hart van onze visie) en ambities voor de thema’s (groeigebieden) waarin we extra willen investeren.
Samen, in coalities
Dat beschrijven we niet in detail. Juist omdat we veel acties samen met mensen met en zonder beperking, professionals en maatschappelijke partners in verschillende coalities willen vormgeven. De agenda zoals we die nu beschreven hebben, zijn onze eerste stappen op weg naar 2030. Op weg naar een samenleving waarin we samenleven en het hebben van een beperking minder bijzonder wordt.
Het verhaal van Jeroen en Aisha
Het verhaal van onze Visie 2030 leggen we uit aan de hand van onderstaande tekenfilms met het verhaal van Jeroen en Aisha. Jeroen is 32, keeper, taartenbakker en hij is verliefd op Sandra. Oh ja, Jeroen heeft ook een licht verstandelijke beperking, maar voor een groot deel van de week doet dat laatste er eigenlijk helemaal niet toe. Jeroen is gewoon Jeroen. En Aisha is gewoon Aisha. Een 41-jarige vrouw. Dat zij een meervoudige beperking heeft, doet er voor haar en haar netwerk vaak ook helemaal niet toe. Op dinsdag en donderdag ontwikkelt Aisha haar creativiteit bij De Tros, een ontmoet- en ontwikkelplek. En op woensdagmiddag brengt Aisha met een karretje achter haar rolstoel, documenten en spullen rond op het kantoor van haar broer.
Onze droom
Zoals Jeroen en Aisha zijn er nog meer Nederlanders die een beperking hebben: licht, ernstig, zintuiglijk, lichamelijk, verstandelijk of meervoudig. Iedereen, jong of oud, heeft zijn eigen verhaal. Onze droom is dat binnen tien jaar alle mensen met een beperking - net als Jeroen en Aisha - een betekenisvol leven leiden. En zo veel als mogelijk meedoen in de samenleving.
