Kanslijn 4 uit de transitie toekomstbestendige gehandicaptenzorg is erop gericht dat elke cliënt die dat aankan een zo zelfstandig mogelijke, eigen veilige plek in de samenleving krijgt (ambulantisering).
Wat staat er in het landelijk akkoord over deze kanslijn?
Eén van de grondbeginselen van het VN-verdrag voor de rechten van mensen met een beperking is, vanuit de eigen regie-gedachte, dat mensen zelf kunnen kiezen waar en met wie ze wonen. ledere Wlz-cliënt krijgt een goede en veilige eigen plek in de samenleving. Een eigen, al dan niet geclusterde woning in een omgeving waar je in staat wordt gesteld om mee te kunnen doen in de samenleving. 'Leven als een gelijkwaardige buur'. Hoe dit eruit ziet, is voor iedereen anders. Ambulantisering gaat over extramuraal woonaanbod. Het gaat niet alleen over wonen of de plek waar zorg en ondersteuning wordt geboden, maar vraagt ook een andere kijk op bijvoorbeeld werk, financiën en sociale contacten. Door deze aspecten goed te organiseren wordt de druk op de zorg minder. Dit betekent flexibiliteit en diversiteit van mogelijkheden. Daarmee word ingezet op scheiden van wonen en zorg, uitgaande van de vraag en mogelijkheden van de cliënt. Zorgkantoren delen goede voorbeelden en spelen bij de zorginkoop in op signalen met betrekking tot Volledig Pakket Thuis (VPT) en Modulair Pakket Thuis (MPT), zowel vanuit cliënt, zorgaanbieder als cliëntondersteuner. In de inkoopafspraken wordt rekening gehouden met de kosten voor overgangsperiodes. Hiernaast stimuleren zorgkantoren cliënten om gebruik te maken van logeermogelijkheden en deeltijd wonen, zodat cliënten langer thuis kunnen blijven.
De ambitie
De ambitie voor 2025 is dat alle cliënten voor wie dit passend is, zo zelfstandig mogelijk wonen en daar (ambulante) zorg ontvangen. Hierbij ligt de focus met name op de cliënten in de laagste ZZP's (zorgzwaartepakket) in zowel de VG [sector verstandelijk gehandicapt) als de LG [sector lichamelijk gehandicapt) en de ZG (sector zintuiglijk gehandicapt).