Artikelen

Onlangs ging de voorstelling ‘drs. Down’ in première. Geschreven door Yvo Niehe en gebaseerd op het waargebeurde verhaal van een jongen met het syndroom van Down die een universitaire graad haalt. Anne-Mieke Ruyten speelt de hoofdrol als moeder van acteurs Nando Liebregts en Rutger Messerschmidt, die allebei het syndroom van Down hebben. 

Justin Diepeveen (24, rechts) werkt bij Reinaerde Arbeidscentrum Veenendaal samen met Nico Lameijn (57). Zonder woorden zijn ze druk met het verlijmen van houten panelen. ‘Voor de bijen’, zegt hij. Een bedrijf heeft bijenkasten besteld.

Het is volgend jaar tien jaar geleden dat de sector besloot dat vrijheidsbeperking moet worden teruggedrongen. Onder andere Ipse de Bruggen ging hiermee succesvol aan de slag. ‘Wat is de onderliggende vraag van een cliënt?’

Arjan Pits(29) werkt als hovenier Diemen bij Staatsbosbeheer in Diemen, één van de organisaties die dit jaar waren genomineerd voor het ‘Ei van Columbus’, een prijs van het leerwerkbedrijf van Cordaan. 

Wat is voor jou een goed leven? En hoe is dat voor mensen met een ernstige verstandelijke of meervoudige beperking (EVMB)? De titel [i]Koffie met een koekje[i] geeft aan dat het niet alleen maar een goede verzorging en een kop koffie. Er is nog zoveel meer wat het leven de moeite waard maakt. 

Jeroen Aarts is bewoner van Bronlaak, een onderdeel van DeSeizoenen. Op zaterdag 24 juni 2017 organiseert Special Arts een (gratis) training Gedichtenlaboratorium in gebruik in Amersfoort. Kijk voor meer informatie op specialarts.nl/poëzie. Heb je ook een mooi gedicht geschreven, dat je in Markant wilt laten zien? Mail dan aan jkoning@vgn.nl.

Soms lijkt de jaarlijkse dodenherdenking op 4 mei op de Dam een onveranderlijk ritueel. Niets is minder waar: niet alleen worden elk jaar andere dingen gezegd, ook worden steeds weer andere groepen slachtoffers herdacht. Daarbij valt het op dat de groep van mensen die vanwege hun beperking zijn vermoord door de nazi’s nauwelijks aandacht krijgt in Nederland. Het leek ook alsof in ons land geen mensen vanwege hun beperking werden omgebracht, zoals in Duitsland wel gebeurde met het euthanasieprogramma Aktion T4. We weten wel dat veel joden met een beperking niet terug gekomen zijn: zij werden gedeporteerd vanwege hun jood-zijn.

‘Ik kan broodjes smeren en tosti’s maken voor de mensen’, zegt Catrien Isbouts (24). ‘En afwassen vind ik ook heel leuk.’