‘Variatie is de de essentie van het werk in de zorgsector’, dat betoogde Wouter Hart, auteur van het boek Verdraaide organisaties, op 19 november tijdens de Van Koetsveldlezing. ‘Om dat te bereiken moeten bestuurders hun managers loslaten.’

Hoe breng je mensen met verschillende zorgvragen, maar ook met elk hun eigen talenten, bij elkaar in een buurtnetwerk? Evelien van der Niet en Erwin Wieringa stimuleren dat mensen zelf verbindingen met elkaar aangaan. ‘Het lijken puzzelstukjes die bij elkaar horen.’

Bestuurders uit de gehandicaptensector en de VGN willen meer openheid over dilemma’s rond kindermishandeling en seksueel misbruik. Dat blijkt uit een gesprek dat drie bestuurders voerden in het kader van de Week van Kinderen Veilig. Door deze dilemma’s bespreekbaar te maken dragen bestuurders bij aan een open cultuur.

‘Ik ben van hun’, zegt Janny de Haas (50) uit Lelystad. Soms vergadert ze met mensen van de gemeente en dan vertelt ze na afloop dat ze zelf ook een lichte verstandelijke beperking heeft. O ja?, zeggen ze dan.

Professionele ondersteuning, maar wel door de buren. In de TWAspanhûzen van Talant woont een begeleiderspaar naast gezinnen van ouders met een verstandelijke beperking. ‘Heus, dit los je niet op met een buurtcentrum.’

Zorgorganisaties moeten stoppen iedere beroepskracht professional te noemen en iedere vrijwilliger niet. Dat zegt Lucas Meijs in het themanummer van Markant over de zorgzame samenleving, dat in december verschijnt. Meijs is hoogleraar vrijwilligerswerk aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.

Het inzetten van Eigen Kracht-conferenties bij kinderen met een licht verstandelijke beperking werkt. Dat blijkt uit een vergelijkend onderzoek dat het Trimbos-instituut heeft verricht in Overijssel.

Ook begeleiders worstelen met vrijheidsbeperkende maatregelen. Dichterbij zette een speciaal programma voor hen op. Bewustwording en dialoog met de cliënt staan centraal.