Achtergrondartikelen

‘Ha Alain’, roept Wilma als ik binnenkom. Ze stopt meteen met het opvouwen van de was en komt glunderend naar me toe. ‘Gefeliciteerd hè’, zegt ze. ‘Gefeliciteerd?’ vraag ik verwonderd. ‘Waarmee dan?’ Met een afkeurende dat-je-dat-niet-weet-blik kijkt ze me aan. ‘Ik heb echt géén idee’, stamel ik terwijl ik snel de verjaardagskalender op m’n telefoon controleer. Leeg die dag. Ze gaat weer bij haar stapel theedoeken zitten. ‘Karel natuurlijk,’ zucht ze.

Werkt u bij een instelling die geen onrustbanden meer gebruikt? Laat het weten! Deze oproep staat op het Kennisplein Gehandicaptensector.

Je ziet en voelt het vrijwel direct wanneer je bevlogen en betrokken medewerkers in de zorg ontmoet. De passie spat ervan af. Ze spannen zich tot het uiterste in voor de cliënt, vertellen enthousiast over hun werk en voelen zich verbonden met de organisatie.

Bewustwording is het belangrijkste gevolg van de groeiende stapel proefschriften in de gehandicaptensector. Of het nu gaat om pijnbeleving bij mensen met syndroom van down, of de behandeling van visuele stoornissen.

Ook mensen met een verstandelijke beperking kunnen en mogen kinderen krijgen. Een gevoelig onderwerp, dat vragen oproept bij henzelf en degenen die hen ondersteunen. Hoe ga je ermee om? Voorafgaand aan een congres over kinderwens bij mensen met een verstandelijke beperking, portretteert Markant twee vrouwen die zichzelf de vraag hebben gesteld of ze een kind willen en een ‘kind van’. En deskundigen vertellen over de dagelijkse praktijk. ‘De relatie is een belangrijke factor’

Om het gedrag van iemand beter te begrijpen, moet je goed kijken, zegt psycholoog Jacques Heijkoop. Zijn methode wordt vaak ingezet als er zorgen zijn over een cliënt. ‘De persoon wordt er veelkleuriger door.’