Artikelen

Volgens zorgvernieuwer Teun Toebes moeten we fundamenteel anders gaan kijken naar zorg. En andere keuzes maken: niet vanuit organisatorisch gemak, maar vanuit inclusie en gemeenschap. ‘Zorg mag geen systeem van uitsluiting zijn, maar een manier om mensen onderdeel te laten zijn van de samenleving.’

Jean Pierre Wilken, die onlangs afscheid nam als lector Participatie, Zorg en Ondersteuning aan de Hogeschool Utrecht, vindt het tijd worden dat we de menselijke maat weer centraal stellen. In een samenleving waarin prestatiedruk en uitsluiting toenemen, pleit hij in Markant - het tijdschrift voor de gehandicaptenzorg - voor een zorg die begint bij echte aandacht, respect en verbondenheid. ‘Zet het sociale voorop.'

Hoe maken we de stap van zorg voor mensen met een beperking naar een leven waarin familie, vrienden, buren en collega’s een centrale rol spelen? Wat betekent dit voor professionals die mensen met een beperking ondersteunen, en wat vraagt het van de families? Deze vragen stonden centraal in een energieke en prikkelende inspiratiesessie sessie, die onderdeel was van het VGN-congres ‘De kracht van netwerken’ op 24 maart 2025 in Hilversum.

Stel je eens voor, het is 2030, hoe ziet werken in de gehandicaptenzorg er dan uit? Werken professionals intensiever samen met verwanten, vrienden en collega’s? Hebben zorgrobotica een aantal taken versimpeld waardoor er meer tijd ontstaat? Of neemt de druk alleen maar toe? Daarover gaat een nieuwe interactieve en prikkelende theatervoorstelling, ontwikkeld vanuit de Stichting Arbeidsmarkt Gehandicaptenzorg. In combinatie met een gespreksstarter worden medewerkers en werkgevers hiermee geïnspireerd om na te denken over hun werk en de toekomst.

De zorg in Nederland staat voor een grote uitdaging: hoe zorgen we ervoor dat zorg toekomstbestendig is en sluiten we beter aan bij lokale informele netwerken? Tijdens een inspiratiesessie op het VGN-congres ‘De kracht van netwerken’ op 24 maart 2025 in Hilversum doken we met experts de diepte in.

Mensen met een licht verstandelijke beperking (lvb) worden vaak benaderd vanuit hun beperkingen. Wat kunnen ze niet? Orthopedagoog en onderzoeker Femke Scheffers draaide het perspectief om. In haar promotieonderzoek richtte zij zich juist op de veerkracht van deze groep. Wat helpt hen om om te gaan met tegenslagen en uitsluiting?

‘Standaardisatie en protocollering zijn de vijanden van een goed bestaan' vertelt Gijs van Gemert, voormalig bijzonder hoogleraar ‘Zorg voor ernstig geestelijk gehandicapten’ aan de Rijksuniversiteit Groningen in Markant. Hij vindt dat de gehandicaptenzorg zich heeft laten opsluiten in individualiserende behandeling en medicalisering.

'Ik raak hier echt gefrustreerd van!' En die frustratie was duidelijk hoorbaar in de stem van Wieke Paulusma (D66). Zij verwoordde tijdens het commissiedebat over de Wlz exact wat meerdere aanwezige Kamerleden voelden. Frustratie over het feit dat staatssecretaris Maeijer meermaals geen antwoord kon geven op vragen en doorverwees naar andere bewindspersonen. Ook Harmen Krul (CDA) en Sarah Dobbe (SP) stoorden zich aan het verwijzen naar een andere minister. Harry Bevers (VVD) verzuchtte dat er toch enige politieke sensitiviteit van het kabinet verwacht mag worden. Deze frustratie voel ik ook.