Achtergrondartikelen

Een nieuwe behandeling voor ernstige spraak- en taalmoeilijkheden bij kinderen moet het vooral voor niet-Nederlandstalige ouders makkelijker maken om de spraakproblemen van hun kind te laten behandelen. Deze ouders maken vaak geen gebruik van de behandelingen van NSDSK, de kennisorganisatie voor dove en slechthorende kinderen.

Mensen met ernstige meervoudige beperkingen kunnen hun wensen en voorkeuren veel minder goed duidelijk maken dan anderen, omdat ze niet of nauwelijks kunnen praten en minder goed non-verbaal communiceren. Daarom is het zaak dat begeleiders van deze mensen aandachtig kijken en luisteren naar veranderingen in het gedrag van hun cliënt, en daarop reageren.

Veel artiesten willen graag voor mensen met een beperking of ouderen optreden, maar vaak heeft de zorginstelling onvoldoende budget voor zo’n voorstelling of act. Voor beide partijen is dat jammer, want ‘het levert zoveel meer op dan alleen maar geld’, zegt jongleur Erik Borgman.

Alle zeventien hoogleraren die actief zijn in de gehandicaptensector stellen zich op woensdag 22 mei voor via @tdschrftMarkant, het twitteraccount van Markant. In maximaal 140 tekens, inclusief hun naam, leggen zij uit waarom hun onderzoek belangrijk is voor de praktijk.

Er is geen ontkomen aan, vandaag gaat het over gezondheid. Al is het maar omdat de Nederlandse hoogleraar Heleen Evenhuis vanmiddag haar plenaire lezing hield. Met schokkende cijfers liet ze zien dat de fitheid van vijftigplussers met een verstandelijke beperking vergelijkbaar is met die van tachtigplussers zonder. Dat komt niet doordat mensen met een verstandelijke beperking vroeger oud worden, maar doordat ze eerder kwetsbaar zijn.

Tijdens het IASSID-congres in 2008 in Kaapstad hield Marja Hodes van ASVZ in Sliedrecht een bescheiden posterpresentatie, over een koffer met hulpmiddelen om cliënten met een kinderwens zo goed mogelijk te begeleiden. Bij de samenstelling wilde ze gebruik maken van onderzoek van vooraanstaande wetenschappers als David McConell uit Alberta en Gwyneth Llewellyn uit Sydney.

Taxatiegesprekken verhelderen een vage uitspraak van een cliënt over seksueel misbruik en worden uitgevoerd door speciaal opgeleide gedragswetenschappers. Als zij zich houden aan het Scenariomodel (Heestermans, 2005) en een taxatiegesprek niet verwarren met een diagnostisch interview, levert dit gesprek een verheldering op van een vage, spontane onthulling over mogelijk misbruik. Hiermee voorkom je interpretaties die een obstakel zijn voor goede hulpverlening. Inconsistenties in het verhaal van de cliënt kun je voorkomen door op het juiste moment te stoppen met vragen stellen om verder (justitieel) onderzoek niet te dwarsbomen.

Wanneer zijn we mensen met een fysiek of psychisch euvel eigenlijk ‘gehandicapt’ gaan noemen?