Achtergrondartikelen

Uitspraken van Heleen Dupuis over inclusie en het VN-Verdrag in Markant van februari 2013 (‘De discussie over inclusie is klaar’, ‘VN-Verdrag legt vast wat we in Nederland al doen’) deden veel stof opwaaien. De reacties waren soms heftig en emotioneel, het leek wel alsof Dupuis met haar woorden een open zenuw raakte. Ook lieten de reacties zien dat de opvattingen over inclusie nog steeds gepolariseerd zijn: voor de één lijkt inclusie het toegangskaartje tot de ideale samenleving, voor de ander een veelkoppig monster waar je maar beter van weg kunt blijven.

Hartfalen, diabetes, overgewicht. De gezondheidsrisico’s liggen op de loer voor wie niet genoeg beweegt. Een stimuleringsprogramma sport en bewegen voor mensen met een verstandelijke beperking helpt die risico’s voorkomen. ’s Heeren Loo brengt het in de praktijk.

Terwijl het onduidelijk is of de Participatiewet standhoudt in de onderhandelingen over een sociaal akkoord, werpt die wet in de media zijn licht - of schaduw - vooruit. En dan vooral de quotumregeling. Als de wet inderdaad per 1 januari 2014 ingaat moeten bedrijven in 2021 minimaal vijf procent arbeidsgehandicapten in dienst hebben. Anders betalen ze jaarlijks vijfduizend euro boete voor iedere werknemer die ze tekort komen.

Kentalis is de eerste ondersteuner die creatieve vorming inzet bij de behandeling van mensen met doofblindheid. ‘Wie doof is, doet een groot beroep op zijn gezichtsvermogen. Als dat verdwijnt, is dat een rouwproces’, vertelt behandelcoördinator Chrétienne van der Burg. ‘In zo’n situatie willen mensen hun tast niet leren gebruiken, want dat drukt ze met hun neus op hun beperkingen. Daarom koppelen we het aan creatief bezig zijn. Zo wordt het een uitdaging om je mogelijkheden te verkennen en weer perspectief in je leven te zien. Door het contact met medecursisten komen mensen uit hun sociaal isolement.’ Jaarlijks worden tientallen mensen, bijvoorbeeld door het syndroom van Usher, (bijna) blind en doof.

Hopelijk ontketent het boek Driehoekskunde van Chiel Egberts een revolutie in de langdurige zorg. Al lezende dacht ik geregeld: ‘Had ik dit maar eerder geweten.’ Het had me ongetwijfeld een betere begeleider gemaakt.

Op 25 april is het nieuwe Visiedocument Kwaliteitskader Gehandicaptenzorg 2.0 gepresenteerd. Een dikke brochure, boordevol manieren om de kwaliteit van de gehandicaptenzorg te meten en te verbeteren.

Zorgverleners krijgen een nieuwe rol: netwerken van cliënten ondersteunen. Twee lectoren doen er onderzoek naar. En in Zwolle krijgt de praktijk al vorm in de Keuken van Zuid. ‘Ze zullen straks eerder een beroep doen op iemand die ze hier hebben leren kennen.’

In plaats van zich te laten leiden door de overheid, maakt hij liever zijn eigen keuzes. Dus biedt Luc Kenter de producten van Zuidwester niet alleen aan bij verzekeraars en gemeenten. ‘Serieus, ik zit binnenkort met een supermarkt aan tafel.’