Artikelen

De gehandicaptenzorg wil cliëntgericht zijn en ouders meer zeggenschap geven. Maar de corona-maatregelen die werden genomen staan hier haaks op, vindt zorgethicus Alistair Niemeijer. ‘Ik zou meer dan verontwaardigd zijn.’

DOOR ANNETTE WIESMAN

In het ‘webinar Zorgtalks met Mieke Draijer’, geeft Mieke Draijer, medisch directeur van Zorggroep Alliade in Friesland haar visie op de medische as in de langdurige zorg. Ook geeft zij aan hoe dit in de praktijk werkt. Een mooi voorbeeld van hoe je de medisch generalistische zorg kunt organiseren. Dit webinar is primair gericht op de ouderenzorg, maar Alliade past de visie ook toe in de gehandicaptenzorg. Mieke Draijer is opgeleid als SO. Zorggroep Alliade levert zowel zorg aan ouderen als aan mensen met een beperking.

'Breng medisch generalistische zorg voor Wlz-patiënten in één regime'. Dit adviseert de NZa in een onderzoek dat onlangs is gepubliceerd. Medisch generalistische zorg (MGZ) is de zorg door huisartsen, Artsen Verstandelijk Gehandicapten (AVGs) en Specialisten Ouderenzorg (SOs). In het onderzoek brengt de NZa de complexe bekostiging hiervan in beeld en benoemt ze de belangrijkste knelpunten in de zorginkoop en toegankelijkheid. Met het advies om MGZ in één regime onder te brengen, geeft de NZa ook een analyse van de voor- en nadelen van het inkopen in de Zvw ofwel de Wlz, als input voor de discussie over toekomstbestendige positionering van MGZ. Daarnaast pleit de NZa voor verbetering van de samenwerking en afstemming tussen de betrokken beroepsgroepen. De VGN is blij met de adviezen van dit onderzoek. Zij sluiten aan bij de afspraken die de VGN met andere landelijke partijen aan het maken is over MGZ en geven input aan de discussie rond de positionering van deze zorg.

Er wordt hard gewerkt aan de toegang tot huisartsenzorg (algemeen medische zorg) voor mensen met een beperking. Uit eerder onderzoek van de VGN bleek dat steeds meer WLZ cliënten het zonder huisarts moeten doen. Daarnaast is er een tekort aan artsen verstandelijk gehandicapten (AVG). Zorgaanbieders willen huisartsen én AVG’s beter faciliteren. De VGN werkt op landelijk niveau aan de randvoorwaarden. Binnenkort zal de VGN een themapagina lanceren waar alle informatie en goede voorbeelden over de toegang medische zorg zal worden gedeeld. Hier volgt alvast de stand van zaken.

Het Centrum voor Consultatie en Expertise heeft het boek ‘In mijn hart… uit mijn handen’ uitgebracht. In deze bundel met achttien verhalen vertellen ouders over hun niet aflatende zoektocht naar goede zorg voor hun kind met een verstandelijke beperking en/of psychiatrische aandoening.

De zorgkantoren hebben op 26 juni de Nota van Inlichtingen (NVI) gepubliceerd. Hierin wordt antwoord gegeven op alle vragen die over het inkoopbeleid 2021-2023 zijn gesteld. Daarnaast zijn enkele onderdelen van het landelijke en regionale inkoopbeleid verduidelijkt of aangepast. De belangrijkste aanpassingen in het landelijk inkoopkader betreffen het schrappen van de zin over de differentiatie van de normatieve huisvestings- en investeringscomponenten (NHC/NIC)) per 2022 en het toevoegen van een paragraaf over de gevolgen van de aanhangige kortgeding procedures voor het inkoopproces.

Inhoudelijk medewerkers in de langdurige zorg geven aan dat ze (veel) meer tijd besteden aan het invullen van ECD’s, zorgplannen, formulieren, registraties en afvinken dan ze wenselijk achten (zie onderzoeken van Berenschot, Actiz, NIVEL, pagina 40). Ook is er de indruk dat deze belasting de laatste jaren toeneemt. Hierdoor ervaren veel medewerkers meer werkdruk en minder tevredenheid. Ook in het onderzoek dat de VGN heeft gedaan voor ons Visie2030 traject bij medewerkers, cliënten en verwanten komt naar voren dat er een verlangen is naar meer tijd voor persoonlijke aandacht (“graag de begeleiders minder achter de computer en meer aandacht voor de bewoners”).

Op 23 maart heeft Zorgverzekeraars Nederland (ZN) een brief gestuurd aan de zorgbranches, waarin zij aangeven op welke wijze zij de zorgaanbieders in de langdurige zorg financieel ondersteunen met betrekking tot de financiële gevolgen van de coronacrisis. Het doel hiervan is om de zorgaanbieders comfort te bieden, zodat zij zich kunnen richten op het bieden van de noodzakelijke en veilige zorg. Het uitgangspunt is dat een negatief effect van de coronacrisis op de financiële positie van een zorgaanbieder wordt geneutraliseerd.