Achtergrondartikelen

Mensen met een verstandelijke beperking die de opleiding tot ervaringsdeskundige volgen, zijn beter in staat om over hun eigen ervaringen te vertellen. Dat blijkt uit onderzoek dat de academische werkplaats ‘Leven met een verstandelijke beperking’ heeft gedaan. Volgens prof. dr. Petri Embregts is dat belangrijk, zodat zij hun inbreng kunnen geven bij bijvoorbeeld gemeenten en zorginstellingen.

Korte nieuwsberichten Markant.

Bij Microsoft Nederland is gisteren een nieuwe Raad van Anders aan het werk gegaan. Deze adviesraad van mensen uit de samenleving gaat binnen het bedrijf onderzoeken hoe mensen met een beperking kunnen deelnemen aan het arbeidsproces.

De ernstige gevolgen van de geplande hervormingen in de AWBZ voor mensen met een zorgzwaartepakket 3 of 4, zijn het mogelijke gevolg van het voornemen van het kabinet om wonen en zorg voor deze categorieën te scheiden. Dat legt Jan van Hoek, bestuurder van Ipse de Bruggen, uit.

Yaël is de dochter van Sanne en Hanno. Ze ontwikkelt zich niet volgens de normen, en blijkt zwaar verstandelijk gehandicapt en autistisch te zijn. Yaël zal nooit kunnen praten, zal niet zindelijk worden, en zal altijd op het niveau van een peuter functioneren. Sanne blijft lang geloven dat het slechts om een ontwikkelingsachterstand gaat. Iets wat Yaël heus wel gaat inhalen als ze wat groter is. Als bij de kinderarts de term ‘retardatie’ valt, voelt ze verzet: ‘Kom op zeg, ze is pas anderhalf! Moet Yaël nu al presteren?’ Sanne vindt het hysterisch gedoe.

Er gaapt een kloof tussen het beleid om te streven naar vermaatschappelijking van mensen met een beperking en de mate waarin zij daadwerkelijk meedoen. Hoe komt dat en moet dat altijd anders? Er zijn twee onderzoeken naar gedaan. ‘Verandering en ontwikkeling zijn voor mensen zelf niet altijd het belangrijkste in hun leven.’

‘Als ik in de spiegel kijk, dan zie ik een blij en enthousiast iemand, die staat voor haar principes. Ik ben trots op mezelf’, zegt Marianne de Ranitz.

Met een app op een Ipod kunnen kinderen met een beperking zelfstandig met het openbaar vervoer reizen. Groningse gemeenten stellen de OV-coach al beschikbaar. Melissa hoeft nu niet meer met het speciale busje naar school.

Nieuw Woelwijck wijkt bewust af van het streven om iedereen te laten deelnemen aan de samenleving. Ook de nieuwbouw past bij de visie van een beschermde dorpsgemeenschap. ‘Wij richten ons op een speciale groep.’

Hilair Balsters, zelf werkzaam in de gehandicaptenzorg, had een hechte band met zijn zus Marie-José, die het syndroom van Down had. Zo leerde hij de zorgverlening van een andere kant kennen. Hij wil begeleiders aan het denken zetten. ‘Wonen cliënten op je werkplek of werk jij op hun woonplek?’