Nieuws

Op donderdag 30 april ging de Tweede Kamer in debat met staatssecretaris Van Rijn over de decentralisatie Wmo en de Wlz. Kamerleden hebben zich hard gemaakt voor veel van de zorgen die de VGN met hen had gedeeld: de grote toename aan administratieve lasten waardoor middelen niet bij de zorg terechtkomen, gebrek aan maatwerk in de Wmo en de Wlz en problemen in de toegang voor nieuwe cliënten. Deze zorgen hebben we ook in een brief (zie de bijlage) met hen gedeeld. De inzet van Kamerleden heeft helaas niet altijd geleid tot toezeggingen van de staatssecretaris waarop we hadden gehoopt. De belangrijkste toezeggingen en uitkomsten van het debat vindt u in dit artikel. 

Uitgangspunt bij geliberaliseerde woonruimte is dat er tussen huurder en verhuurder contractsvrijheid bestaat in het bepalen van de hoogte van de huurprijs en de huurverhoging. Weliswaar is deze contractsvrijheid er bij sociale huur ook, maar wordt deze begrensd door dwingend wettelijke bepalingen. Bij sociale huur wordt door de verhuurder een voorstel gedaan, waar de huurder bezwaar tegen kan maken. Dat is volledig in de wet vastgelegd. Bij geliberaliseerde huur is dat anders. VBTM-advocaten heeft hierover een artikel gepubliceerd met de actuele stand van zaken.