Artikelen

Bij het Jeugdpoort-verkiezingsdebat op 21 februari 2017 gingen VVD, PvdA, GroenLinks, D66 en ChristenUnie in debat met elkaar en met de zaal. Aan de hand van stellingen over marktwerking, gemeentelijke beleidsvrijheid en privacy kwamen tal van zaken rond de gedecentraliseerde jeugdhulp ter tafel. Eigenlijk was iedereen het wel eens, de verbeteringen die beoogd werden met de decentralisatie van de jeugdhulp zijn nog lang niet gerealiseerd. Over het hoe, waarom en wat nu, was meer discussie.

Op 23 februari 2017 vergadert de Tweede Kamer over de jeugdhulp. Samen met de voorzitters van GGZ Nederland, Jeugdzorg Nederland en VOBC schreef Femke Halsema (voorzitter van de VGN) het volgende opiniestuk over de huidige stand van zaken rond de decentralisatie en transformatie: 
De decentralisatie moest verbetering brengen voor de jeugdhulp: integraal, toegankelijk en dicht bij het kind. Meer preventie, slimmere samenwerking en een einde aan verkokering en perverse prikkels omdat alle jeugdhulpvormen nu onder één opdrachtgever vallen: de gemeente. Van dat ideaal zien we twee jaar na de decentralisatie helaas nog weinig terug. Wel zien we dat er gestuurd wordt op systemen, geld en controle. De beoogde verandering blijft achter en dat baart Jeugdzorg Nederland, GGZ Nederland, VGN en VOBC grote zorgen.

Voor de meeste kinderen is 18 worden geen probleem. Voor kinderen in kwetsbare posities, zoals in pleegzorg of andere vormen van jeugdhulp, is dat zwaarder. Hoe kan je deze jongeren begeleiden? De verkenning 'Kwetsbaar, 18 jaar en dan?' van het NJI toont hoe andere Europese landen met deze problematiek omgaan.

“Laten we niet naïef zijn.” Dat zei staatssecretaris Martin van Rijn (VWS) bij het in ontvangst nemen van de tien aanbevelingen van de commissie ‘Aanpak minderjarige slachtoffers mensenhandel/ loverboys met een licht verstandelijke beperking (LVB) of psychische problematiek (GGZ)’. Er zijn nog steeds kwetsbare jongeren die ‘tussen de kieren van onze aanpak glippen’.

Ouders met een verstandelijke beperking wiens functioneren het meeste zorgen baart, hebben baat bij opvoedondersteuning met de video-feedback interventie VIPP-LD. Dit zijn de ouders met een laag sociaal aanpassingsvermogen. Een van de bemoedigende conclusies uit het promotieonderzoek van GZ- en klinisch psycholoog Marja Hodes aan de Vrije Universiteit Amsterdam.

Vorige week werd ik gebeld door een bezorgde moeder. Haar dochter heeft het syndroom van Down en vertoont steeds vaker probleemgedrag nu ze ouder wordt. Samen met de zorginstelling werd al veel gedaan, maar tot dusver bleef de oorzaak onzeker. Duidelijkheid, dat was haar grote wens. ‘Kunnen jullie haar niet scannen?’ 

Initiatieven van ouders zijn vaak een bron van inspiratie voor de gehandicaptensector. In dit nummer van Markant lezen we zowel over ouders die het initiatief hebben genomen tot een bijzondere vorm van onderwijs - waarin kinderen met ernstige en meervoudige beperkingen een eigen klasje vormen binnen een gewone basisschool - als over ouders die, met ondersteuning van Amerpoort, woonvormen oprichten.

Een vak apart: het begeleiden van particuliere initiatieven. Je moet willen samenwerken en een lange adem hebben. Dan kan er iets moois ontstaan, zoals de woongroep Mozart, die wordt ondersteund door Amerpoort.