Artikelen

Het VN-verdrag voor de rechten van mensen met een beperking, dat onlangs door de Tweede Kamer werd geratificeerd, betekent een flinke uitdaging aan de samenleving. Veel partijen moeten aan de slag om Nederland toegankelijker te maken op gebieden als werk, vervoer en vrije tijd. Van de gehandicaptensector mag worden verwacht dat we die partijen aansporen om gebruik te maken van de expertise die we hebben opgebouwd.

Voor mensen met downsyndroom is geen plek in deze wereld. Volgens Downpride zendt de overheid dit signaal uit, als zij de prenatale NIP-test algemeen beschikbaar maakt.

Voorlezen of voorgelezen worden is fijn. Het is goed voor de ontwikkeling en het verstevigt de relatie tussen voorlezer en luisteraar. Maar geldt dit ook voor mensen met ernstige meervoudige beperkingen voor wie het lastig is om een verhaal te begrijpen? 

Miranda Clement is cliënt bij Radar en werkt elke dinsdag in peuterspeelzaal de Paddenstoel, onderdeel van de brede maatschappelijke voorziening (BMV) Aldenhof in Hoensbroek, een stadsdeel van Heerlen in Zuid-Limburg. In korte tijd heeft Miranda zich hier onmisbaar gemaakt, net als overigens haar 12 collega’s die in de BMV tal van taken en werkzaamheden op zich nemen. BMV Aldenhof bewijst dat participatie door en integratie van mensen met een verstandelijke beperking heel goed kan werken. 

Het ‘leidmotief’ van het VN-verdrag voor de rechten van mensen met een beperking, komt overeen met dat van de gehandicaptenzorg. Dat zegt Kees van der Burg, directeur-generaal langdurige zorg bij VWS, in een achtergrondartikel over het verdrag, in het aprilnummer van Markant.

Nederland ratificeert eindelijk het VN-verdrag voor de rechten van mensen met een beperking. Wat betekent dat voor de gehandicaptensector? ‘De ja-maar-discussies zijn voorbij!’

In de ondersteuning van mensen met een verstandelijke beperking die een kinderwens hebben of al ouder zijn, is maatwerk heel belangrijk. Dat zeiden verschillende sprekers tijdens een symposium over dit onderwerp, op 18 maart in Den Haag. Tijdens het symposium, waarvan een film werd gemaakt, was ook aandacht voor de problemen van kinderen van ouders met een verstandelijke beperking.

‘Op zoek naar mijn zusje' belicht de relatie tussen de twee zussen Debby (28) en Wendy (26). Wendy heeft het syndroom van Down en belandde op haar twaalfde in haar eerste psychose. Sindsdien heeft brus Debby vaak geen idee wat er in het hoofd van Wendy omgaat. Door middel van interviews met de gezinsleden, zorgprofessionals en betrokkenen onderzoekt Debby hoe brus zijn haar identiteit beïnvloedt en wat de zorgverantwoordelijkheden voor haar zus Wendy voor haar eigen toekomst betekenen.