Artikelen

De Tweede Kamer heeft op dinsdag 8 juni ingestemd met de Reparatiewet. Deze wet wijzigt de Wet zorg en dwang en de Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg. In een gezamenlijke brief hebben de cliëntenorganisaties Ieder(in), KansPlus en LSR, de beroepsverenigingen V&VN, Verenso, NVAVG, NIP en NVO en de brancheorganisaties ActiZ, Zorgthuisnl en VGN vijf voorstellen gedaan ter vereenvoudiging van de Wet zorg en dwang. Drie daarvan zijn overgenomen door de Tweede Kamer, de andere twee zullen op een later moment worden opgepikt door VWS.

Het implementeren, realiseren en uitvoeren van de Wet zorg en dwang (Wzd) is een behoorlijke opgave. Ervaar je hier knelpunten bij? Of kun je wel wat hulp gebruiken? Schakel het Coördinerend Team van Significant Public in! Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) stelt middelen beschikbaar voor de implementatie van de nieuwe wet. Zo kan het Coördinerend Team jouw organisatie kosteloos ondersteunen bij de implementatie van de Wzd. Doordat ze op verschillende plekken in het land ondersteuning bieden, hebben ze overzicht hoe regionaal de Wzd wordt geïmplementeerd. Zij zorgen ervoor dat regionale oplossingen verder worden gebracht zodat andere regio’s ervan kunnen leren. Door Actiz worden momenteel praktijktuinen opgezet ten behoeve van de Wzd in de ambulante setting. VGN zet praktijklaboratoria ‘Ambulante onvrijwillige zorg in de praktijk van de gehandicaptensector’ op. Er is regelmatig contact met VGN zodat ook deze lessen meegenomen kunnen worden naar de regio.

Maak de uitvoering van de Wet Zorg en Dwang makkelijker, dat is de oproep van elf landelijke organisaties aan de Tweede Kamer. Deze week behandelt de Tweede Kamer een wetsvoorstel met aanpassingen voor de wet die sinds een jaar van kracht is. De cliëntenorganisaties Ieder(in), KansPlus en het LSR, de beroepsverenigingen V&VN, Verenso, NVAVG, NVO en NIP en de brancheorganisaties ActiZ, VGN en Zorgthuisnl schreven de Kamerleden gezamenlijk een brief met voorstellen om de wet te verbeteren.

In juni 2020 hebben de branches ActiZ, Zorgthuis en VGN met IGJ en VWS een aantal afspraken gemaakt over de gegevensaanlevering en analyse van onvrijwillige zorg. Die afspraak was aanlevering op basis van de negen hoofdcategorieën en één subcategorie van de Regeling zorg en dwang (Rzd). IGJ gaf na een tussentijdse evaluatie te kennen dat de informatie onvoldoende is om toezicht te kunnen uitoefenen. Na bestuurlijk overleg zijn de verschillende opvattingen tussen branches en IGJ niet nader tot elkaar gekomen. VWS heeft naar aanleiding van dit meningsverschil besloten om de huidige Regeling zorg en dwang te hanteren, hetgeen betekent dat zorgaanbieders rapporteren op basis van negen hoofdcategorieën en zeventien subcategorieën. De VGN heeft hierover nog een schriftelijke reactie gestuurd naar de minister (zie bijlage).

Minister de Jonge heeft besloten om vooruitlopend op de voorjaarsnota de gereserveerde herverdelingsmiddelen ad €100 miljoen in te zetten in het Wlz kader 2021. De NZa had dit geadviseerd vanwege een verwacht tekort met name door een fors hogere instroom van ggz-wonen cliënten. De impact van die instroom is nog niet zeker, er wordt rekening gehouden een nog hoger instroom met een oplopend tekort. De NZa adviseert later in het jaar wat nodig is aan eventuele extra middelen. Dan zal ook een aanvullende uitname uit de het gemeentefonds en verrekening met de Zvw moeten plaats vinden vanwege de overheveling van GGZ-cliënten.

Een gezonde arbeidsmarkt is een van de grootste uitdagingen voor de zorg in de naaste toekomst. Terwijl de vraag naar zorg mede door vergrijzing fors zal toenemen, is het niet de verwachting dat de arbeidsmarkt dat aan zal kunnen. Er is nu al een fors tekort aan gekwalificeerde zorgmedewerkers, dat deels wordt gecompenseerd door (inmiddels structurele) inzet van uitzendkrachten en ZZP’ers.

Vijf vertegenwoordigers uit de gehandicaptenzorg, waaronder VGN-voorzitter Boris van der Ham, stonden vrijdag 5 maart in de ochtendzon op het Plein in Den Haag. Daar overhandigden zij het VGN Manifest Gehandicaptenzorg aan acht (kandidaat) Kamerleden. In dit manifest staan concrete voorstellen voor wat politiek Den Haag de komende jaren zou moeten doen voor een echt inclusieve samenleving én om goede gehandicaptenzorg mogelijk te maken. De aanwezige politici hebben uitgebreid gesproken met de vijf vertegenwoordigers: twee ervaringsdeskundigen, een ouder, een persoonlijk begeleider en de VGN-voorzitter.

Onvrijwillige zorg is binnen de langdurende zorg geen onbekend fenomeen. Er is sprake van onvrijwillige zorg als de cliënt of deelnemer verzet laat zien tegen bijvoorbeeld fixatie, insluiting of afzondering. Tegelijkertijd zijn er ook alledaagse regels, zoals beperken van gebruik van mobiele telefoon en het aantal keren douchen, die als onvrijwillige zorg kunnen worden beschouwd mits er sprake is van verzet. De Wet Zorg en Dwang beschouwt dergelijke vrijheidsbeperkingen ook als onvrijwillige zorg.